Interclub R101234567

Het kan verkeren: vorige week nog wonnen alle teams hun ontmoeting, deze week was het tevergeefs krabben om alle teams voltallig te krijgen. Liefst 5 borden moesten jammerlijk leeg worden gelaten. Toch slaagden een aantal teams er nog in om een mooi resultaat neer te zetten. Zelfs in BRA 1, dat met 6-2 verloor werden enkele mooie individuele resultaten neergezet: Luuk hield voormalig nr 3 van de wereld Mikhael Gurevich op remise, Marcel deed hetzelfde met GM Haub, Erwin moest na een geweldige partij een jammerlijke remise toestaan tegen IM Braun en ook Oliver wist een IM, Roeder op remise te houden.

Mag ik de ploegkapiteins verzoeken hier een verslag van hun ontmoeting te posten? Alvast bedankt!

Brasschaat 6 Brasschaat 6 ging zondag onderuit bij Boey Temse 3. Omdat we beide topborden miste, Guy en Paul, begonnen we met 2 invallers. Op bord 4 speelde Cesar een gedegen partij, waarbij hij nooit in moeilijkheden kwam en zelf ook geen gaten kon vinden in de stelling van zijn tegenstander, ½-½ was de juiste uitslag. Harry speelde weer een wilde, scherpe partij, waarbij hij een pion weggaf voor meer spel en een open torenlijn. Een paard die vervelend werd binnen in de stelling van zijn tegenstander, gaf te veel druk, 0-1. Rond 17:00u stonden we ½-1½ voor.

Marjolein stond heel lang remise achtig, onderschatte een sterke zet van haar tegenstander .. en 1-0. Anderhalf anderhalf nu. Alleen Jan was nog bezig. Wikkelde af naar een goede stelling, mistte een tussenzet van de tegenstander en stond na een afwikkeling maar liefst 3 pionnen achter, dat was te veel. 2½-1½ voor Boey Temse 3.

Brasschaat3 Temse 2 had nog punten nodig in de strijd om het behoud en kon een sterk team (met o.a. 3 leden van het gezin Barbier) opstellen omdat Temse 1 intussen al zeker was van een verlengd verblijf in 2de afdeling. We stonden dus voor een moeilijke verplaatsing, net nu we zelf in een gehavende opstelling aantraden.

Mijn gevaarsensoren stonden duidelijk verkeerd afgesteld: hoewel ik zowat als enige met een voordeeltje uit de opening kwam, vergat ik in het middenspel meerdere motieven die ik nochtans enkele zetten eerder al had vooruitgezien. Tot zet 36 probeerde ik verwarring te zaaien, maar dat was tot mislukken gedoemd. Alle andere partijen eindigden zelfs nog iets vroeger.

Dylan probeerde de aanvalslust van zijn tegenstandster op de koningsvleugel in te tomen, maar slaagde er niet in te counteren op de damevleugel of in het centrum. Ook na dameruil bleven er te grote gaten in zijn stelling.

Paul hield bewonderenswaardig lang stand. Ik vermoed dat een lichte verzwakking van zijn koningsstelling hem uiteindelijk parten heeft gespeeld.

Stijn probeerde aan de druk van zijn tegenstandster te ontkomen met een stukoffer voor 2 pionnen. Op een bepaald ogenblik leken zijn pionnen in beweging te gaan komen, maar het was waarschijnlijk niet genoeg.

De lichtpuntjes vandaag waren Angelique en Marc. Angelique zag zich genoodzaakt kunstmatig te rokeren en het initiatief van haar tegenstander zag er gevaarlijk uit, maar zij slaagde erin zowel de enige open lijn als de witte loperdiagonalen te verdedigen.

Marc schudde zelfs een Houdini-act uit zijn mouw. Vanuit een gedrongen stelling wist hij een eindspel te bereiken waarin zijn beide overgebleven stukken schitterend stonden en het zijn tegenstander was die naar remise moest toewerken.

Het voelt een beetje vreemd aan dat we na een 5-1 nederlaag nog steeds tweede staan, maar misschien is het een troost dat de Gentse jeugdploeg (KGSRL 6) de ruime overwinningen blijft opstapelen en dus verdiend kampioen zal worden, terwijl wij hen toch mooi als enigen op een gelijkspel hebben gehouden - een hoopvol teken voor de toekomst. Bovendien blijven we volop in de running voor een mooie ereplaats.

Brasschaat 2 Waar Brasschaat 3 te maken had met het typische verschijnsel dat de Belgische IC al jaren kwelt (sterke teams kunnen hun spelers shiften om waar nodig een team te laten promoveren of niet te laten degraderen), had Brasschaat 2 een walk in the park. Vooraf wist de Luikse IC-verantwoordelijke me te zeggen dat het allemaal al niet veel sportieve waarde meer had, nu het einde van het seizoen in zicht was, waarop ik schertsend antwoordde dat we dan even goed meteen 0-6 konden invullen op het wedstrijdblad. Dat leek er trouwens even in te zitten...

Op bord zes speelde Willem een goede partij tegen de Luikse ouderdomsdeken. In een toreneindspel ging deze op zoek naar een arme, geisoleerde witte h-pion, maar werkte zich zodanig in nesten, dat Willem een vrijpion kreeg op de damevleugel. Een slim blokkadezetje en het was game over.

Als eerste had Erwin zijn partij winnend afgerond - ik moet bekennen dat ik deze iets minder gevolgd heb (de winst stond redelijk snel op het bord), dus Erwin, feel free om aan te vullen.

Met een 2-0 op zak zag het er goed uit. Ikzelf kreeg (niet de eerste keer dit seizoen) een stuk cadeau op zet 13 en dit keer hield ik het hoofd er wel bij. Mijn tegenstander haalde nog alles uit de kast, maar toen mijn ietwat opgesloten loper vrij ging komen, gaf hij er ook de brui aan.

Toon kreeg een sterk spelende 1700-speler tegen, maar naast een ietwat passieve zwarte opening en wat raar stukkenspel, kwamen er ook kleine foutjes in diens spel, zodat ook dat bord relatief snel in het voordeel van Brasschaat eindigde. 0-4 ... zou het dan toch...

Jan Demarre had een pion verkregen met een schijndameoffer (was Dxg3+ als tegenantwoord niet mogelijk Jan?), en ruimde technisch alle barrieres op, tot... Jan de klok uit het oog verloor en een zeer spijtige nul moest laten optekenen. Verliezen op tijd is altijd zuur, vooral als je beter tot gewonnen staat.

Een zucht van verlichting ging door de Luikse catacomben (toch geen 0-6), en nu konden we allemaal genieten van de prachtige partij van Jan De Weerd tegen Dominique Campanella. Campanella was in de jaren tachtig subtop in Belgie, met een rating van meer dan 2200. De partij was van hoogstaand niveau en wit speelde hardnekkig op winst met enerzijds zijn vrijpion, en anderzijds op een achtergebleven pion van zwart. Het is mogelijk dat wit niet alles uit de stelling heeft gehaald, maar het tiental toeschouwers genoot van het eindspel, dat uiteindelijk terecht in remise eindigde, toen wit ofwel zetherhaling moest toestaan, of zijn laatste pion moest laten slaan.

Mijn tegenstander Pascal Woyave (ELO 1542) opende zelfzeker op z'n Engels. Daar heb ik weinig kaas van gegeten, dus bouwde ik tegen mijn natuur voorzichtig op met de Konings Engelse variatie (nooit van gehoord). Bij zet 11 werd Pascal wat gulzig en ging ik van lichte achterstand in ontwikkeling plots naar licht positioneel voordeel. Dat leverde me al snel de b-pion op, die ik duidelijk nooit meer zou teruggeven. Pascal wrong zich in allerlei bochten om de positie te compliceren, maar tevergeefs: Bij zet 22 gaf hij op, toen duidelijk werd dat ik in een eventueel eindspel zou promoveren op de damevleugel met een 3 tegen 1 meerderheid.

Top! bedankt voor de aanvulling Erwin! en het punt ook natuurlijk :-)

Brasschaat 4SC Richard Reti - BS4 : 1 – 3

Voor ronde 10 trokken Bas, Carlos en Gert richting Brussel. Op bord 3 moesten we helaas forfait geven. Na spannende partijen op alle borden konden we met blije gezichten terugkeren Tot onze verbazing staan we nu mooi op een 2de plaats.