De laatste ronde was voor Brasschaat 1 nog een spannende aangelegenheid. Het hele veld zat dicht op elkaar en veel ploegen konden nog degraderen. Brasschaat 1 speelde de directe confrontatie tegen Moretus 1, die één bordpunt achter ons stond. De opdracht was duidelijk: met een gelijkspel zouden we ons handhaven. Moretus 1 moest dus winnen om te kunnen handhaven en bleek met Daniel Dardha op bord 1 de wedstrijd heel serieus te nemen.

Al vrij vlot kwam Hans van Nieuwenhuizen naar me toe. Hij voelde zich niet helemaal prettig in de stelling en wilde remise aanbieden. Op zijn bord werd snel de vrede getekend. Ook de partij van Ger Adams eindigde snel daarna met een halfje. De stand op overige borden gaf mij optimisme over de einduitslag, maar misschien had ik het verkeerd beoordeeld. Jan Demarré, de laatste tijd de man in vorm, kon met een pion meer het initiatief van zijn tegenstander niet langer weerstaan en verloor.

Het duurde lang voordat een volgende uitslag werd genoteerd. Die kwam van mijn bord. In een betere stelling, maar met weinig tijd wikkelde mijn tegenstander af naar een verloren dame-eindspel. Met een 2-2 stand zag het er goed uit voor Brasschaat. Jan de Weerd had weliswaar een zeer moeilijke stelling, maar Toon Wijgers had de loper van zijn tegenstander op b8 begraven en was bezig alle pionnen op te peuzelen. Beide partijen eindigden zoals verwacht en daarmee kwam de stand op 3-3.

Mission accomplished.