De teams van Deurne 1 en Brasschaat 1 waren op papier zeer aan elkaar gewaagd. Na een uur spelen gaven vooral de klokken een beeld van de situatie. Zowel Jan de Weerd als ondergetekende hadden stonden een half uur achter op de klok. Jan was overdonderd door een dubbel pionoffer en ik was in een zij-variantje de verkeerde weg ingeslagen en hield me nog net met de vingertoppen aan de hand van de afgrond vast. Door taai verdedigen gingen beide partijen de goede kant op. Jan gaf zijn pionnen terug voor een prettige stelling en ik wist mijn ontwikkelingsachterstand van lieverlee op te lossen.

Ondertussen had Johan Busschots het degelijke spel gezien dat we van hem gewend zijn. In een iets mindere stelling kwam hij remise overeen. Joppe Raats stond de hele tijd lekker, maar liet zich verschalken door een schijn-offer en moest berusten in een eeuwig schaak. De partij van Gert Adams kon de hele tijd alle kanten op, totdat zijn tegenstander een dame in de aanbieding deed.

Man of the match was zonder twijfel Jan Demarre. Met ogenschijnlijk kinderlijk gemak overspeelde hij zijn op papier veel sterkere tegenstander. Hij won een pion, won er daarna nog één en overtuigde met sterk spel een ongelijk loper eindspel.

In het verre eindspel wist ik toch nog een voordeeltje te bereiken, maar wist dat niet uit te buiten. Jan zette in het eindspel zijn tegenstander zo onder druk dat deze bezweek.

Hiermee behaalde Brasschaat 1 een eclatante 4,5-1,5 overwinning op Deurne 1