Interclub R512345678910

De laatste ronde voor de winterstop. Mag ik alle ploegkapiteins verzoeken een verslagje van hun ontmoeting te posten. Aan iedereen veel succes gewenst!

Brasschaat4 Ons Nederlands viertal (Erwin was er deze keer niet bij) bracht vandaag 5 uur door in de auto en Angelique deed daar nog vlotjes 5 uur bij achter het bord! Ook de rest van de ploeg had er zin in: na ruim 3 uur waren alle partijen nog aan de gang.

De gastheren uit Doornik waren de hekkensluiters in onze reeks en zij konden vandaag geen beroep doen op hun Franse spelers. Hierdoor waren wij op alle borden licht tot zwaar elo-favoriet. Toch duurde het een hele tijd voordat André en Oliver als eersten de overhand haalden (vul gerust aan hoe dit in zijn werk ging, want ik heb hier slechts fragmenten van gezien). Rob had intussen een zeldzame openingsvariant overleefd en creëerde tegenspel door met een zwarte pion naar f4 op te rukken. Het bleek echter niet eenvoudig om een goed plan te bedenken en gezien de winststellingen van André en Oliver nam hij genoegen met remise.

Stijn wist lang niet of hij beter of slechter stond. Vanuit het vierpaardenspel had zijn tegenstander de dame naar h5 gespeeld, maar ze hield steeds minder velden over. Toen wit de spanning in het centrum (pionnen op d4,e4, d5 en e5!) niet snel genoeg ophief, veroverde Stijn met Pf4 het loperpaar en dwong hij tegelijk ook een wit paard naar h1. Dit luidde zowel voor hem als voor ons team de overwinning in

Angelique en ik gingen uiteraard volop onze kans tot diep in het eindspel, maar bij haar ging de partij op en neer, terwijl de mijne zo symmetrisch verliep dat er een vergrootglas nodig leek om voor één van beide spelers een voordeel te detecteren. Ik was van plan mijn voorzichtige openingskeuze (Franse ruilvariant) te compenseren met hardnekkige strijdlust, en tot mijn vreugde lukte het na 38 zetten alsnog om een positioneel voordeeltje te behalen, toen mijn toren langs de open h-lijn de 8ste rij binnendrong. Om winstkansen te creëren met TPP+6 tegen TPP+6 moest ik op een geschikt ogenblik de stelling openen en goed uitkijken voor het onvermijdelijke tegenoffensief. Enkele zetten nadat dit lukte, speelden we beiden voor de tweede keer nagenoeg op increment, en hoewel er venijn zat in zijn tegenprikken, besliste mijn actieve toren het pleit.

Angelique had de witspeler met een geïsoleerde d-pion opgezadeld, maar dit werd gecompenseerd door druk langs de halfopen c-lijn. Nadat haar tegenstander met Lxh6 plots een pion buitmaakte, vocht Angelique terug en uitgerekend op de d-lijn kreeg zij een gevaarlijke vrijpion. In het eindspel speelde wit (met een L) zijn vrijpionnen dan weer iets handiger uit dan Angelique (met een P). Eenvoudig was het echter nog steeds niet, en in zijn zoektocht naar een winnend maneuver liet de witspeler zich verrassen door een terechte remiseclaim van Angelique (met een kleine omweg was 3 maal dezelfde stelling bereikt).

Zo wonnen we met 1-5 en hebben we - mede dankzij Stijn, die na Nieuwjaar 3 maanden in Australië zal verblijven - al heel wat stappen gezet richting het behoud.

Dit bericht is niet publiek beschikbaar; enkel clubleden kunnen het zien, na aanmelden.

Brasschaat9 Bas op 3 had snel ruimtevoordeel en kreeg wat later nog een kwaliteit cadeau. Nadat hij een paar lijnen kon openen en de zwarte stelling kon binnendringen werd de winst makkelijk afgedwongen.

Zelf (op 2) kwam ik nog maar eens goed uit de opening en kreeg na 12 zetten de winst cadeau: Toren + pion voor een paard en een gewonnen stelling. Volgens zijn clubgenoten is een wilde koningsaanval, in de stijl van alles of niets, het handelsmerk van mijn tegenstander: het werd alles, zij het met mijn medewerking. 5 zetten later speelde ik te overhaast mijn paard van a8 terug naar het midden ipv zelf aan te vallen. Er volgde een correct torenoffer op f2, ik moest nemen of mat na Dame h2. Een zet later mis ik de enige remiseweg en kon niet meer ontsnappen uit een langdurige maar correcte matvoering. Pijnlijk.

Marc op 4 en Erwin op 1 hadden op dat moment beiden een veelbelovende positie.

Vanuit een Siciliaanse opening wist Erwin zijn temperament te bedwingen en bouwde hij geduldig aan zijn positie. Wit speelde veel te passief waardoor zwart met zijn actieve en beduidend beter gecoördineerde stukken het spel kon dicteren. Na verlies van kwaliteit en pion had wit er in een inferieure positie geen zin meer in.

De finale van Marc heb ik niet meer kunnen volgen maar had wel gezien dat hij gewonnen stond in een paardeneindspel met een pion meer. De promotiedreiging stond reeds op het bord dus als hij niet zoals ik aan het prutsen ging mocht de winst hem niet ontsnappen. Marc won inderdaad en zorgde daarmee voor de matchwinst: 1 - 3