Kalender |
december
wo |
4 |
| Warre Slembrouck verjaart |
vr |
6 |
| clubkampioenschap ronde 9 |
vr |
6 |
| Lisa De Clerck verjaart |
zo |
8 |
| Jeugdles |
di |
10 |
| Oliver De Hert verjaart |
vr |
13 |
| clubkampioenschap ronde 10 |
zo |
15 |
| Jeugdles |
Recente Reacties |
Onze dank gaat naar de vele leveranciers van informatie en van software componenten (o.a. ChessTempo).
Dit artikel verschijnt in de Interclub blog en op de home page. |
Een ronde die in het geheugen gegrift zal blijven door de vele afwezigen. Gelukkig slechts een forfait. Dank hiervoor aan de vele bereidwillige reserven en andere invallers om zich beschikbaar te stellen op een vrije zondag. Mag ik de ploegkapiteins verzoeken hier een verslagje van hun ontmoeting te posten. Alvast hartelijk dank! Dan wens ik iedereen veel succes toe; |
Brasschaat 4 Bij afwezigheid van onze jonge sterren Angelique en André traden we vandaag aan met Stijn en Wilfried als geheime wapens en in een lichte favorietenrol. De speelzaal lag vlakbij het elegante belfort van Bergen (hoofdplaats van de provincie Henegouwen). Er wachtte ons ook een minder aangename verrassing: je kon enkel met de trap naar de eerste verdieping. Gelukkig improviseerden onze gastheren prompt een tweede speelzaal beneden in de gang. Oliver en zijn tegenstander waren zo sympathiek om Erwin en zijn opponent te vergezellen, en daarmee was de gang helemaal gevuld. Zo speelden we dus twee partijen beneden en vier boven. Problemen zijn er om opgelost te worden, nietwaar? Net als Fontaine in de vorige ronde speelt ook Caïssa Europe in de refter van een basisschool. Drankjes kon je aanschaffen via zelfbediening (er stond een schattig spaarvarkentje naast). Sommigen onder ons misten wel een kopje koffie of thee, want de verwarming stond uit. Oliver trok een jas aan en leende Erwin grootmoedig zijn warme vest. Ook ik haalde uiteindelijk mijn jas boven, terwijl Wilfried zijn mompelende tegenstander ijskoud bleef trotseren in korte hemdsmouwen. Achteraf gaf hij toe dat hij het plots erg warm kreeg toen de tegenstander een toren op de tweede rij neerplantte. De man in kwestie had bij wijze van spreken nog geen 10 minuten nagedacht, maar haalde in een zijvariant van het Schots wel het overwicht, infiltreerde langs de e-lijn, snoepte Wilfried twee pionnen af en pareerde daarna alle dreigingen. Zo waren we op achtervolgen aangewezen, nadat Oliver met wit ook niet schitterend uit de opening was gekomen en bij de eerste gelegenheid waarschijnlijk terecht remise had aanvaard. De drie zwartspelers Stijn, Rob en ikzelf kwamen degelijk tot goed uit de opening, en beneden bouwde ook Erwin (met wit) aan een fraaie stelling. Hij brak deze open door een gepende c5-pion aan te vallen met b4. Even later sloot hij een vijandige loper in. Hij liet zich niet verleiden om het gevangen stuk overhaast op te slokken. Toen het dan toch gebeurde, kon de winst hem niet meer ontgaan. Mijn tegenstander haastte zich door de opening en leek niet te zien dat we al redelijk vroeg afstevenden op een voor hem ongunstig eindspel. Nadat er een pion sneuvelde, lag de overwinning met TTLP+5 tegen TTLP+4 ogenschijnlijk binnen handbereik, maar ik vond geen eenvoudig winstplan en koos uiteindelijk een agressieve, iets te riskante voortzetting die me nog zuur had kunnen opbreken. In de tactische scrimmage die volgde, zag ik gelukkig net iets meer dan hij. We stonden nu op voorsprong, en terwijl Rob op de koningsvleugel onder druk stond, had Stijn met een combinatie een kwaliteit en een pion gewonnen. Ook hij moest echter nog uitkijken voor tegenkansen op de koningsvleugel. Rob werd via een kwaliteitsoffer danig op de proef gesteld, maar hield dankzij actieve dreigingen prima stand. Zetherhaling was de logische uitkomst en zo konden alle toeschouwers nog genieten van de vernietigende finishing touch die Stijn op het bord bracht. Zijn tegenstander liet zich sportief mat zetten en met een applausje vierden we de eerste teamzege van het seizoen (2-4). |
Voor de goede orde: de grootmoedigheid middels het warme vest en het gezelschap in de gang zijn beide verdiensten van Oliver. |
Bedankt voor je correctie, Rob! Ik was gisteravond blijkbaar al erg vermoeid... Heb het verslag intussen aangepast. |
Brasschaat 8 De oudere schaakleden onder ons zullen zich wellicht nog het spelletje "Zo vader, zo zoon", of "Zo moeder, zo dochter" herinneren, dat destijds op de Nederlandse TV werd uitgezonden. Gisteren trad Brasschaat 8, in een variant hierop, aan met vader en dochter Van Hille en vader en zoon Heyman. We werden alvast hartelijk ontvangen door onze Burchtse gastheren en ze waarschuwden ons vooraf dat sommige partijen wel eens vlug afgelopen zouden kunnen zijn, gezien er om 15.00 een bingo werd georganiseerd in het plaatselijke café en sommige leden van het Burchtse schaakteam ook fervente Bingo spelers zijn. Het leken wel profetische woorden want de opponent van Frederic bood reeds binnen het uur remise aan. Frederic had blijkbaar een kans op winst laten liggen en omdat hij uit ervaring weet dat er meestal geen tweede kans komt, aanvaardde hij het remisevoorstel. Ik was ondertussen niet geweldig uit mijn opening gekomen maar mijn tegenstander bleek er vooral op uit om zo snel mogelijk stukken af te ruilen om op die manier een remise uit de brand te slepen. Toen hij echter een verplichte dameruil forceerde, besefte hij te laat dat uitgerekend zijn dame het veld afdekte waarop mijn paard zijn twee torens kon vorken. Toen ik na deze kwaliteitswinst ook nog zijn loper buitenspel kon zetten met mijn pionnen kwam ik virtueel een volle toren voor waarop mijn tegenstander de handdoek gooide om nadien zijn toevlucht te zoeken tot.....jawel, de bingo. Clara en Geert hadden de pech dat hun tegenstanders geen bingofanaten waren waardoor ze iets langer moesten spelen om hun tegenstander klein te krijgen. Maar om 16.00 was ook daar al de strijd gestreden. Geert kwam vrij vlug een stuk voor en toen het ook positioneel er steeds benarder begon uit te zien voor zijn tegenstander, volgde de logische opgave. Clara was ook prima gestart en kwam een volle toren voor. Het bleef echter wel uitkijken voor twee vervelende en gebonden vrijpionnen die in volle opmars waren. Maar toen ontsproot er een zeer mooie aanvalscombinatie uit Clara's brein dat wellicht tot mat of minstens tot damewinst had geleid. Maar zo ver kwam het niet meer omdat haar tegenstander het onzinnige inzag om verder te spelen. Daarmee scoort Clara een drie op drie in de IC competitie. Na ook al een mooi parcours op de Open van Brasschaat treedt ze stilaan in de voetsporen van haar broer Reinout naar hogere elosferen. Zo broer, zo zuster. Een mooie 3,5 – 0,5 eindwinst dus. De dubbele tandem Van Hille-Heyman kende weinig mededogen met hun nochtans sympathieke tegenstanders. En tot overmaat van ramp hadden deze ook al niet veel succes met de bingo. |
Dit bericht is niet publiek beschikbaar; enkel clubleden kunnen het zien, na aanmelden. |