Na meerdere jaren in een kartonnen doos werd ik er eindelijk door mijn baasje nog eens uitgehaald. Eindelijk... Het is niet leuk om constant gekneld te zitten tussen Euwes 'Inleiding tot het schaakspel' uit 1963 en 'The Pirc Defence' van Botterill en Keene uit 1973. Om eerlijk te zijn, Botterill en Keene stinken een beetje. Waarschijnlijk een beetje beschimmeld. Het was dan ook voor mij en mijn 500 lotgenoten een enorme verademing om op zaterdag 30 april nog eens languit op een tafel in het zonlicht te mogen liggen.

Grappig was dat ik een paar broers heb teruggezien waarmee ik in 1994 nog samen in een Duitse drukkerij lag. Ah, dat waren nog eens tijden: wij, 'Gezielte Mittelspielstrategie 100x Spanisch II', zouden al die nozems nog eens echt leren wat de basisideeën in het Spaanse middelspel waren. Sommigen waren - net als ik - wel door de tand des tijds en door intensief gebruik (misbruik?) serieus aangetast, anderen hadden hun leven gesleten op een boekenplank en waren nooit geopend geweest. Die zagen er echt nog fris en monter uit, tot ergernis van mijn baasje. Hij legde me uit dat ik op die manier financieel niet veel meer waard was: niet alleen waren we nog te talrijk, ook door de fysieke paraatheid van sommige anderen zou mijn marktwaarde enorm zijn gedaald.

Op een bepaald ogenblik heeft mijn baasje mij teder opnieuw in de doos gestoken. "Ach, geld is niet de enige waardemeter: voor mij ben je in feite nog heel waardevol, want een van mijn leerlingen wil het Spaans beginnen spelen en jij legt het allemaal toch zo goed uit", zei hij, "Ik doe je nog niet van de hand". Fijn, al leken me het handjevol heren die ons kwamen kopen, ook wel best aardig. Allen gingen in elk geval heel liefdevol met ons om.

Tegelijkertijd ook wel jammer dat ik vrij vroeg opnieuw de doos in kon, want het was best leuk om - naast het bijpraten met de collega's - ook het doorgeefschaak te volgen. Zo zag ik in de 1e ronde al twee jonge mannetjes, de ene heette Daniel, denk ik, de andere Constantijn, twee spelers verslaan die als topfavoriet naar het toernooi waren gekomen. Echt een verrassing en zo waren er nog een aantal: het elo-verschil tussen de 15 ploegen stond niet onmiddellijk garant om de uitslag te voorspellen.

Maar bon, ik moest wachten tot 17.15 uur, toen mijn baasje ook de andere boeken opruimde en me nieuwe buren in de doos gaf. Naast Gary Lanes 'Winning with the Closed Sicilian', kreeg ik ook een landgenoot als nieuwe buur: Schwarz' 'Skandinavisch und Jugoslawisch'. Die wist me te vertellen dat er na een spannende strijd tussen Jelle Sarrau en Wessel van Kessel enerzijds en Roel Hamblok en Jasper Beukema anderzijds nog een testmatch moest worden gespeeld. Terwijl Hamblok en Beukema in het toernooi tegen het puur Limburgse duo hadden gewonnen, moesten ze in de barragematch de duimen leggen. Winnaar van het doorgeefschaaktoernooi werd dus het duo Sarrau/van Kessel.

Schwarz vertelde me overigens dat dit doorgeefschaaktoernooi - samen met de boekenverkoop - wel eens het begin van een lange traditie kon worden. Fijn, ik kijk er al naar uit, tenzij mijn baasje mij zo waardevol vindt dat hij mij het komende jaar regelmatig uit de kast haalt om zijn kinderen aan te leren hoe ze doeltreffend Spaans moeten spelen. Stel je voor dat hij mij - oud en versleten - op gelijke voet plaatst met die jeugdige prima donna's, zoals Victor Mikhalevski's 'Open Spanish' dat niet zo lang geleden bij Quality Chess werd uitgegeven! Wie het verleden niet eert, is het heden niet weerd...

getekend: een happy "Lothar Nikolaiczuk: Gezielte Mittelspielstrategie, 100x Spanish II, Thomas Beyer Verlag, 1994, paperback: ISBN 9783891680513"