ZT ronde 912345

Straks spelen we in ons lokaal de gemeenschappelijke slotronde. Alle borden staan al klaar!

Brasschaat 2 Met één partij die nog bezig is zijn we nu al zeker van promotie. Ludo haalde de volle buit binnen, zijn tegenstander (*) had meer vertraging dan hun kapitein geduld had, en de partij werd forfait gegeven vooraleer Oude-God2 volledig aanwezig was. Spijtig voor Ludo natuurlijk, hij heeft geen stuk verzet vandaag, maar gunstig voor onze ploeg: de kleine promotiekansen die Oude-God nog had waren al meteen in rook opgegaan.

(*) correctie: mijn tegenstander had vertraging, en uiteindelijk werd Ludo's tegenstander doorgeschoven naar mijn bord om een "overgeërfde forfait" te vermijden, een typische ZT uitvinding.

Kort daarna haalde Jan medogenloos uit, en dat was het tweede punt. Wat mij in een vreselijke positie bracht: ik had de ganse week gestudeerd op Benoni en Benko, en het was een typische Benoni die op het bord kwam. Maar door Jan's plotse winst hadden we nog maar een halfje nodig om de promotie te verzekeren, en dus bood ik, dik tegen mijn goesting, remise aan, wat aanvaard werd. Met het verlies van Oude-God2, en minstens 12 bordpunten voorsprong op Mechelen3 zijn de enige twee concurrenten voor de tweede plaats geëlimineerd. We vliegen dus meteen in de Duvel en gaan nog een beetje supporteren voor de eerste en derde ploeg, die alle morele steun goed kunnen gebruiken.

later toegevoegd: Wim heeft na een lange strijd zijn partij verloren, zodat we eindigen op een 9-6 overwinning. Vermits Brasschaat3 knap gelijkspeelde tegen Mechelen3 (en er had zelfs meer ingezeten) hebben we uiteindelijk onze voorsprong op de twee promotieconcurrenten nog een beetje uitgebouwd. De volledige stand kan u hier vinden.

Terugblikkend op het ganse seizoen vallen twee feiten erg op:

• we promoveren met een erg lage score van 20 op 36, dat is 56%; in de andere reeksen ligt het percentage van de tweede typisch tussen 60% en 75%. De extreme dominantie van Burcht1 vormt een begin van verklaring.
• topschutter in onze ploeg, maar ook over alle Brasschaatse ZT spelers heen (samen met Jaak Calders), is Jan Demarré, die 6 uit 8 scoorde, dus 75%; de overige waarden kan u terugvinden in onze pagina's resultatenoverzicht en statistiek.

Brasschaat 3 In mijn Brasschaat 3-INFO aan de ploegmakkers schreef ik als voorbereiding tot de laatste ronde dat er zo weinig punten verschil waren tussen ons, als laatste, en de 3e in de rangschikking dat alles nog mogelijk was. En zo geschiedde. Toen ik na het mooie gelijkspel van Brasschaat 3 tegen Mechelen 3, de 3e in de rangschikking, stelde dat wij daardoor gered waren stootte dit op twijfel of ongeloof. En toch was dat de logica zelve. Alleen als alle hoger geplaatste ploegen ook gelijk speelden zouden wij de dupe zijn. Maar dat gebeurde niet. Mede te danken aan ploegen zoals Schilde 1 en Schoten 1, die in de 1e helft van het tornooi achteraan stonden maar alle middelen hadden om in de 2e helft een veel sterkere ploeg op te stellen, iets waar ook wij het slachtoffer van werden, gebeurde de ommekeer. Geel verloor tegen Schoten en Borgerhout verloor tegen Schilde. En dan was er nog Westerlo, dat de verwachte 4-0 pandoering kreeg van Burcht. En voilà. Het kon mathematisch nauwelijks verkeerd lopen ! Brasschaat 3 was gered, dank zij het gelijk spel tegen Mechelen. Met daarbij een dikke proficiat aan Evert die zijn belangrijke rol op het laatste bord waar maakte met een score van 5,5 op 9. En dank ook aan Pol Laporte die ons de broodnodige versterking bezorgde omdat Willem noodgedwongen diende af te haken.

Met dit gelijk spel tegen Mechelen hielpen wij, zoals Luc Pattyn ons in een extra mailtje voor de match zo vriendelijk vroeg, onze 2e ploeg op weg naar promotie. Maar zoals nu blijkt was dit zelfs niet nodig. Die ploeg redde zich op eigen kracht ! Een succes voor Brasschaat !

later toegevoegd: De foto toont Brasschaat 3 in volle actie tijdens de laatste ronde. Dit weliswaar zonder Koen die reeds snel een praktisch gewonnen stelling opbouwde maar jammerlijk vergat om de doodsteek toe te dienen. En daarna ging zijn stelling even snel en even jammerlijk de mist in. Pol is op de foto bezig met het opbouwen van een in mijn ogen zeer stevige stelling maar vermeed de eindstrijd waardoor het eerste en zoals later bleek zo belangrijk half punt een feit was.

Zelf kwam ik uit de opening, dank zij een listig valletje, met een kwaliteit meer. Maar daarna bleek het loperpaar van mijn opponent dermate actief dat ik in tijdnood dreigde te geraken door enerzijds het doorrekenen van alle dreigingen en anderzijds de opportuniteit om een toren te offeren voor een loper en een pion. Toen mijn tegenstander dan remise aanbood ging ik even naar de partij van Evert kijken en zag diens tegenstrever juist opgeven. Ik heb daarna het remiseaanbod aanvaard in de overtuiging dat een gelijkspel de redding van Brasschaat 3 inhield maar moest wel nog een hele tijd wachten om, ondanks twijfel bij vele clubgenoten, vast te stellen dat ik dat juist had ingeschat. Oef, het kwam op een half puntje aan !

Brasschaat 1

Hoewel Borgerhout al zeker was van de kampioenstitel kwamen ze opdagen met hun type-ploeg. Het zou dus knokken worden voor elk halfje, op elk bord was er een duidelijk elo-verschil in ons nadeel.

Op bord 1 werd Nils langzaam platgedrukt door Stefan Docx. Kevin, onze reserve-invaller op bord 2, speelde een interessante partij. Kevin had twee sterke centrumpionnen die compensatie vormden voor een lichte materiaalachterstand. Kevins tegenstander was ook overtuigd van de compensatie want hij bood zelf remise aan.

Ik kreeg op bord 3 een Aljechin tegen. De platgetreden paden werden al snel verlaten en er kwam een erg originele partij op het bord. De witte koning bleef in het centrum staan, omringd door alle witte stukken. Enkel de toren op h1 was daar blijven staan om de aanval h2-h4-h5xg6 te ondersteunen. Zwart reageerde goed en besloot om de witte stukken te ruilen voordat de witte aanval op gang kwam. In een dynamisch, evenwichtig eindspel bood Zwart remise aan.

Dave speelde op bord 4 Konings-Indisch. Wit koos ervoor om Zwart te confronteren op de koningsvleugel, een vrij ongebruikelijk plan voor Wit in die opening. Zo kwam de zwarte aanval op de koningsvleugel nooit op gang.

Marc speelde tegen Alain Talon. Ze verhuisden naar de andere kant van de zaal, Alain had blijkbaar te veel last van het gebabbel in de gang het slaan van de deur. In het eindspel stonden beide koningen op de h-lijn, ze werden beiden onder vuur genomen door alle vijandige stukken. Als ik het goed zag kon Marc afwikkelen naar een gewonnen eindspel, een klein foutje werd echter hard afgestraft met een mataanval.

Alain beleefde de partij als volgt: "[Marc kon] niet zomaar afwikkelen naar een gewonnen eindspel, zo eenvoudig was het niet! Ik kon twee keer een stuk offeren en zo ongelijke lopers forceren en remise maken! Maar ik ging voor meer en nam dus ook risico. Marc kon het afmaken met op zeker moment g4! te spelen wat Kevin Leenaerts achteraf correct opmerkte, even later nam hij een vergiftigde pion op h5 waarna ik Kf4! [speelde en] hij in een matnet kwam!"

Op bord 6 hield Willem lang stand tegen Tony Peleman. In het vroege eindspel liep het echter toch mis bij Zwart.

Zo won Borgerhout met duidelijke 1-5 cijfers.

Dit bericht is niet publiek beschikbaar; enkel clubleden kunnen het zien, na aanmelden.