Interclub R11123456

Het zit erop. Gisteren werd de laatste ronde gespeeld van een zeer merkwaardig seizoen Interclub. En het werd wederom een vreemde ronde. De twee ploegen die zich niet meer konden handhaven wonnen allebei en gaven het seizoen toch nog wat glans. De ploeg die moest winnen om zich nog te redden haalde het helaas niet. Met 2 degradaties van 3de naar 4de zal het komende seizoen vermoedelijk een stuk vlotter verlopen dan het huidige. Maar dat zien we in september wel weer. Voorlopig is het toch nog even wat wonden likken. Hoe onze teams het gisteren er vanaf brachten ontdekt u hier! Bedankt aan alle spelers en invallers voor hun inzet het voorbije jaar!

Brasschaat 3 Wel, het heeft niet mogen zijn. Ondanks sterke prestaties op alle borden, was CRELEL te sterk voor ons. Ik speelde op bord vier tegen een speler die al zeven keer op een hoger bord had gezeten - dat zegt genoeg. CRELEL deed dus wat verwacht werd: het enige team dat ze nog konden redden, zwaar versterken. We kunnen ze het niet kwalijk nemen, de reglementen staan het nu eenmaal toe.

Ik heb niet zoveel van de andere borden gezien - de kluif op mijn bord was groot genoeg. De strijd ging aanvankelijk gelijk op, maar algauw bleek dat hun jokers (een speler van IM-sterkte op bord 1 en een jong talent op bord 6) moeilijk te omzeilen klippen gingen worden. Marcel bouwde nog een optisch gevaarlijke koningsaanval op, maar zijn tegenstander had een fijn verdedigingszetje over en dat was het dan.

Bas op bord zes kwam langzaam slechter te staan met zijn koning in het midden en talrijke dreigingen en kwam niet meer uit de omknelling. Jan op bord twee vocht ook voor wat hij waard was, maar zijn tegenstander had een vervelende matdreiging in het eindspel dankzij een sterk paard op f6, die de koning opgesloten hield. Zwart moest hier altijd rekening mee houden, dus was beperkt in zijn bewegingsvrijheid. De remise was dan ook het hoogst haalbare.

Ik op bord vier speelde een goede partij - al zeg ik het zelf - en had wat voordeel, maar wit speelde even goed en toen hij in een gelijke, maar niet onschuldige stelling remise voorstelde, koos ik eieren voor mijn geld en aanvaardde snel. Dave op bord vijf vocht voor wat hij waard was tegen de Philidor-achtige stelling van zijn tegenstander, maar uiteindelijk brak zwart los en moest ook hier een nul opgetekend worden.

Met een zeker ploegverlies was Henk-Jan nog de enige die de eer kon redden, en dat zat er dik in, maar hij slaagde er jammer genoeg niet in om zijn winnende voordeel van loper tegen twee pionnen te verzilveren. Een eerredder zat er dus niet in, maar uiteindelijk weerspiegelde het 1,5-4,5 verdict redelijk de verhoudingen tussen de twee ploegen. Volgend jaar in vierde, het hoeft geen drama te zijn. Bedankt aan alle vaste spelers en invallers, en vooral aan Dave, die op sommige speeldagen het onmogelijke deed om de ploegen volzet te krijgen.