Beste clubleden,

Wellicht waren sommigen onder jullie reeds op de hoogte dat Wim Plompen de terugronde van het CK niet kon afwerken wegens gezondheidsredenen. Vandaag heeft zijn echtgenote me laten weten dat Wim afgelopen vrijdag helaas is overleden. De begrafenis gaat door op vrijdag 28 april om 11.00 in de St.-Antoniuskerk te Brasschaat, op een paar honderd meter van ons clublokaal.

Hiermee verliest onze club één van haar trouwste clubleden. Ik heb de afgelopen jaren heel wat partijen tegen Wim gespeeld.: CK wedstrijden, tal van rapid partijen op dinsdagavond in Kapellen of online via lichess tijdens de coronabreak.

Telkens weer was ik onder de indruk van zijn uitgebreid openingsrepertoire en zijn creatieve ingevingen. En vooral ging hij steeds voor de volle winst, ongeacht de tegenstander, en stelde hij zich niet snel tevreden met remise. Dat maakte Wim ongetwijfeld tot één van mijn favoriete schaakvrienden. Maar daarnaast was hij ook een zeer fijne en aangename mens. Samen met mij, zullen heel wat clubleden Wim missen.

Bedankt Wim voor al die uren schaakplezier samen.

Vreemd dat ondanks dat ik wist dat hij ernstig ziek was, dit toch nog als een verrassing overkomt.

Wim Plompen was immers iemand die zonder twijfel zeer gedreven was door het schaken en zelden een schaakavond miste. Op vrijdagavond heb ik hem vaak achter een bord met zijn tegenstander van die avond in onze cafetaria zien zitten , gefocust bezig de zojuist gespeelde partij te analyseren. Het zou me niet verbazen dat dit voor een buitenstaander op de rand van het maniakale overkwam, maar laat dit nu precies dit soort mensen zijn die je wilt tegenkomen als je een schaakclub binnenstapt !

Ik kan zijn manier van spelen niet anders beschrijven als dat van een vos die alle uithoeken van het bord gebruikt om zijn tegenstander te verschalken. Het was dan ook heerlijk om tegen hem te schaken.

In onze schaakclub zijn er veel mensen die door schaken gedreven zijn, maar de rijzige man met baard en met een opvallende kleine "slag" in zijn grijze haren , die gracieus langs de borden schrijdend door zijn bril steeds oog had voor interessante stellingen , die man, zullen we vanaf nu in onze club helaas moeten missen.

Mijn innige deelneming aan zijn familie.

Jan Rigaux

Secretaris,

Schaakclub Brasschaat.

In de jaren 90 was ik kort (ongeveer een jaar) collega van Wim in GfE (in Waregem, het is nu onderdeel van Schneider), een bureau dat energiefacturen controleerde voor talrijke klanten, hen begeleidde naar de beste energiecontracten, en ook (dat was de afdeling van Wim en ik) energieadvies leverde aan bedrijven (ihkv de zogenaamde energieconvenanten). Hoewel ik hem niet zo heel vaak zag - hij werkte meestal op ons mini-kantoortje aan het station in Berchem, kon ik zowel zijn professionele aanpak van dossiers, als zijn zachtaardige karakter en rustig oordeel best smaken. Ik wist dat hij - net als ik - ook schaakte, maar we hebben moeten wachten tot ik in Brasschaat kwam spelen, eer we een partij tegen elkaar konden spelen. Uit de twee partijen waarin we de degens hebben gekruist onthoud ik zeker dat hij bezig was met openingen en voorbereidingen op zijn tegenstander; zijn stellingsoordeel was goed, taktisch kon hij wel iets laten liggen.

Even melden dat indien jullie wensen/herinneringen/anekdotes over Wim aan de nabestaanden willen nalaten, deze naar mij - via mail naar secretariaat@brasschaak.be - mogen opsturen.

Ik zal deze dan bundelen uiteraard met vermelding van jullie naam, afprinten en dan aan zijn echtgenote overhandigen.

Uiterste deadline voor doorsturen is woensdag 3 mei. Ik zal ze dan enkele dagen later aan de nabestaanden overhandigen.

Ben het volledig eens met de teksten van Dirk en Jan. Wim was een gedreven schaker en een aangenaam mens in de omgang ! Plots en onverwacht..... het laat een treurig spoor achter. Ik wens zijn echtgenote en familieleden veel sterkte toe bij dit immens treurige nieuws. Rust zacht Wim !

Allereerst mijn oprechte deelneming voor familie en vrienden van Wim. Ikzelf ben pas sinds dit jaar lid van deze schaakclub en ken hem minder goed dan andere clubleden. Toch heb ik dit jaar twee spannende partijen tegen Wim gespeeld en erna lang zitten nababbelen. Wim kwam me over als een warme vriendelijke man die een grote passie had voor het schaken. Ik wens familie en vrienden alvast veel sterkte in deze moeilijke tijden.

In mijn eerste jaren bij Brasschaak, omstreeks 1990, heb ik 1 langzame partij gespeeld met Wim (uit genegenheid krijg ik het voorzetsel "tegen" niet uit mijn pen). Hij heeft die op prachtige wijze gewonnen. Bij het afbreken had ik nog een goed oog in in het eindspel, maar toen de partij werd hervat bleek dat Wim met meer inzicht had geanalyseerd: hij bracht meteen een pionoffer en creëerde zo ruimte om mij geleidelijk weg te drukken met zijn loperpaar. Het soort nederlaag waar je als schaker niet anders dan dankbaar om kan zijn, want een waardevolle les. Onlangs, toen hij zijn eigen speelsterkte voor de zoveelste keer relativeerde, heb ik die eerste partij nog eens aangehaald om te zeggen dat ik zijn positioneel inzicht en creatieve stijl bewonder. Wim viel uit de lucht, bescheiden als hij was.

Wanneer we elkaar de laatste jaren ontmoetten in de club, volgde steevast een hartelijke babbel waarin hij met grote interesse informeerde hoe het ging en zelf met blinkende ogen vertelde over zijn gezin. Daarna begonnen we telkens met volle concentratie aan een rapidpartij, die we achteraf ook enthousiast analyseerden, maar zijn leefwereld was duidelijk veel ruimer dan schaken alleen. We zullen Wims warme verschijning erg missen in de club, zijn bijzonder dankbaar hem te hebben gekend en dat we talloze vreugdevolle, spannende, gezellige en inspirerende uren met hem hebben kunnen doorbrengen.

Heel veel sterkte gewenst aan zijn echtgenote, zijn dochters en de hele familie!