Interclub R9123456

Vandaag stond er een cruciale ronde in de Interclub op het programma. Wilden BRA 1, BRA 3 en BRA 4 nog aanspraak maken op het behoud kon er maar best gewonnen worden. Wat er uiteindelijk allemaal gebeurde leest u hier!

Mag ik de ploegkapiteins verzoeken hier een verslag van hun ontmoeting te posten?

Brasschaat 3Erop of erover - we waren niet het enige team met die opdracht. Maar het werd voor de drie betrokken teams (B1, B3, B4) wel een memorabele speeldag, met ups en downs, en voor de onafhankelijke toeschouwer heel wat interessant spelverloop. B4 had in dat verband misschien wel de leukste partijen, maar dat laat ik aan de schrijvers van die ploeg over om daarover te berichten.

Ikzelf dus eens als eerste gedaan, dus tijd genoeg om de strijd op de andere borden gade te slaan, zoals dat heet. Mijn Maroczy werd goed genoeg gecounterd en zwart was ook blij met remise, dus dacht ik, laat ik maar snel een 50/50 resultaat op het bord zetten, dat geeft vertrouwen voor de ploeg. Immers, Jan op bord 2 had vanuit de opening een kwaliteit meer, en Marcel zat nog te wachten op zijn tegenstander die meer dan een half uur te laat het lokaal binnen kwam, dus...

Alleen speelde de Naamse ploeg boven hun elorating (een typisch voorbeeld van "eiland-Elo"). Daves tegenstander kreeg een voordeel in een Siciliaan met tegengestelde rokades en vanaf dan speelde hij de partij taktisch perfect uit. Dave liet zich sportief mat zetten (het alternatief was een troosteloos middenspel met een stuk minder).

Maar dan nog zag het er goed uit voor de ploeg. Marcel was een voordeel aan het uitbouwen, André had wel een dubbelpion op de a-lijn toegestaan, maar had wel een extra pion. Idem voor Bas, die tegen zijn zeer snel spelende tegenstander ook een pion had gewonnen. André leek op weg naar een technische oprolklus toen hij in een eindspel met paard en pluspion tegen loper kwam, maar toen stond zijn tegenstander plots een vork toe, en het punt was meteen binnen. 1,5-,15 en met op de resterende borden voordeel nog altijd voor ons.

Bas overleefde zijn tijdnood met zijn pluspion, maar was die even later kwijt, door de betere coordinatie van de stukken van zijn Luikse tegenspeler (die bijna weer op zijn begintijd was gekomen, met andere woorden, een gemiddelde bedenktijd van iets meer dan 30 sec per zet). Gelukkig koos Bas - dit seizoen bijzonder goed op dreef in IC - in het toreneindspel voor het oprukken met zijn vrije a-pion, zodat de witte toren helemaal naar a1 moest om de pion op a2 te stoppen. Een tempozet (met een dreiging) verleidde wit tot een verliezende zet, waarna het pionneneindspel kat in het bakkie was. 2,5-1,5 en nog altijd twee (heel) gunstige stellingen voor B3 - het kon niet meer mis gaan.

Jan bouwde zijn voordeel rustig uit, hield alle tegenkansen van wit af en toen het duidelijk werd dat er niets meer in zat voor wit, en deze tot een laatste offer besloot en zijn paard gaf voor wat pionnen en schaakjes, was het gewoon aftellen tot hij ging opgeven. 3,5-1,5 en Marcel kreeg de vrije hand. Dat bleek net niet genoeg in het eindspel KL2p (met een net niet ver genoeg verwijderde pion) vs KP2p en dus remise. 4-2 en de eerste matchpunten zijn binnen. We blijven echter afhankelijk van het resultaat Luik-Namen voor behoud.

Om aanspraak te maken op een nieuw seizoen in de hoogste klasse, moest Brasschaat 1 eigenlijk winnen van TAL 1 (La Tour d’Ans-Loncin). In een normale jaargang (we zijn verwend geweest…) zou dat zeker binnen de mogelijkheden liggen, maar gezien de creatieve opstellingen waarin Brasschaat de laatste tijd moet aantreden, waren we opnieuw de underdog. Een halfuur voor aanvang stapte er al een kwartet schakers uit een auto met Duitse nummerplaat, en wij maakten ons op om ons beste schaak boven te halen.

Zoiets lukt natuurlijk maar zelden op alle 8 borden. De eerste 3 kon ik op basis van slechts enkele vluchtige blikken moeilijk inschatten. Bram kreeg het vanaf een bepaald moment steeds lastiger en kon een nederlaag niet ontlopen. FM Luuk leverde tegen IM Aleksander Alienkin geduldig strijd rondom een keten vastgelegde centrumpionnen en behaalde met zwart een knappe overwinning. Onze IM Stefan creëerde een ruimtevoordeel tegen IM Cemil Gulbas, maar beging naar verluidt een fout die helaas de kwaliteit en de partij kostte – nog maar zijn eerste nederlaag dit seizoen! Angelique had in een Italiaanse opening gelijke tred gehouden met haar tegenstander (een Duitse FM), was een dubbelpion niet uit de weg gegaan en had met een succesvol remiseaanbod reeds voor het eerste resultaat van de dag getekend.

Op de overige 4 borden moest er al heel veel goed gaan om nog één of beide matchpunten thuis te houden. In het middenspel waren we alle vier aan het verdedigen, de een al wat comfortabeler dan de ander. Erwin kreeg met zwart een pionoffer te verwerken en haalde al zijn creativiteit te voorschijn om het evenwicht te herstellen, wat uiteindelijk remise opleverde. Oliver keek tegen een zeer actief loperpaar aan en ook hij toonde zich met zwart van zijn taaie kant. Zijn remisevoorstel werd na een niet mis te verstane wenk van ploegkapitein Gulbas aanvaard. Dana had in de opening een centrumpion prijsgegeven, leek op een bepaald ogenblik wat tegenspel te ontwikkelen, maar moest toch een eindspel toestaan waarin de vijandige lopers haar toren duidelijk overvleugelden. Na het voltrekken van dit vonnis hadden de bezoekers de zege definitief op zak.

Dat het uiteindelijk nipt was (3½-4½), had een beetje te maken met een onverwachte wending in mijn partij. In een middenspel waarin wit een vrije d-pion had, leek ik op weg de stelling grotendeels te consolideren. Mijn tegenstander dacht daar anders over en probeerde een penning te benutten om mijn koning aan het wankelen te brengen via een reeks gevaarlijk uitziende schaaks, afgewisseld met een pionoffer. Ik reageerde door de zwarte monarch schijnbaar onverschrokken in de vuurlinie te houden, en na het tweede schaak hingen letterlijk alle witte stukken (DTTP). Bij gebrek aan alternatieven nam mijn tegenstander zijn toevlucht tot dame- en torenruil, waarbij hij prompt remise voorstelde – tevergeefs, want ik ging met een pluspion het eindspel in (TL+5 tegen TP+4). Na een technische klus van twee uur waarin ik onder meer een variant met randpion en verkeerde loper moest ontwijken, maakte een kwaliteitsoffer de weg vrij voor promotie van één van mijn verbonden vrijpionnen.

Om in eerste klasse te overleven zal er in de laatste twee ronden al behoorlijk wat stuntwerk nodig zijn (en enige meeval met de andere resultaten). Maar ook voor het behoud van 1, 2 of 3 ploegen in derde klasse kan het cruciaal zijn dat de sterkste spelers de laatste ronden meespelen in Brasschaat 1, zodat ook onze 3 ploegen in derde nagenoeg op volle sterkte hun kansen kunnen verdedigen.