Interclub R8123456

Zondag 5 maart en de achtste ronde van de NIC stond op het programma. Een bijzonder lastige ronde als je weet dat liefst 17 vaste spelers onbeschikbaar waren. Nagenoeg alle ploegen stonden voor een ongelijke strijd. Hoe dit afgelopen is kan u hier ontdekken. Mag ik alle ploegkapiteins verzoeken hier een verslag van hun ontmoeting te posten?

Brasschaat 3Het 5-1 verdict in Eynatten, een dorp op een boogscheut afstand van Aken (en ja, we zijn dus via Nederland en Duitsland naar onze tegenstander gereden), was zoals gewoonlijk te zwaar. De sympathieke club heeft twee lokalen ter beschikking in de lagere school van Eynatten, en die zijn volgepropt met zowel bekers als schaakborden. Schaken leeft in de oostkantons, zoveel is zeker. Wim had als eerste gedaan, en wel heel vroeg (iets gemist in de opening?) - na drie kwartier stond plots de koning van de tegenstander halfweg het bord: 0-1. Op de overige borden was het evenwicht nog niet helemaal verstoord, hoewel de stelling van Dave en Aldo moeilijk begonnen te worden. Naast mij op bord drie liet Bas een stuk slaan op zijn koningsvleugel, wat hem een dubbelpion (f7 en f6) en wat druk bezorgde, maar hij kon afruilen naar een remise-achtig eindspel. Toen we rond zet 15-20 waren, begonnen onze tegenstanders op de eerste drie borden gelijktijdig heel lang na te denken. Op mijn bord resulteerde dat in een d6-d5 van mijn tegenstander wat meestal goed is in het Siciliaans. Vanaf dan mocht ik aan verdedigen denken. Ondertussen was Aldo in een moeilijke Engelse stelling geraakt, met een paard dat vanop h8 moest toekijken hoe wit de d-lijn innam met zijn torens en de druk steeds maar verhoogde. Idem op bord zes, waar Dave met een gehandicapte pion op a2 (op een halfopen lijn) een heel langdurig nadeel kreeg tegen het sterke loperpaar van zijn tegenstander. Ondertussen was op bord 1 een strijd ontstaan tussen twee spelers die elkaar leken te bekampen met een wederzijds damepionspel. Marcel ging op excursie naar de damevleugel en dreigde even kwaliteitswinst, maar wit kon zich er makkelijk uit wurmen. Nadeel was wel dat zijn dame vast zat op de damevleugel. Een remisevoorstel van Marcel werd strijdvaardig afgewezen, maar amper een vijftal zetten later mocht Marcel zijn koning omleggen. Wit had een onhoudbare aanval op g7 verkregen en zwarts dame... stond nog steeds op de damevleugel. Pech dus. Dave had ondertussen ook verloren, en Bas was in een eindspel geraakt met paard en (ongelijke) loper en een pion of drie-vier (een minpion voor Bas) - eenmaal de paarden geruild was remise een feit, hoewel wit nog eventjes probeerde; maar daarna toch handshake en remise. Aldo ging tenslotte ten onder aan zijn gebrek aan ruimte en dan was het aan ondergetekende om zijn stelling te keepen naar remise. Dat ging redelijk goed, maar in het dame-eindspel had zwart een hele goede dame (vooral na wits g2-g3, in plaats van het veel veiliger h2-h3, wat de zwarte dame in de witte stelling binnen liet) en was hij de enige die in de gelijke stelling nog iets kon proberen. Gelukkig ging hij na de tijdscontrole akkoord met remise: 5-1. Zelfs met dame Fortuna aan onze zijde zouden we deze match verloren hebben, maar op oorlogssterkte was dit team voor ons zeker een haalbare kaart geweest.

PS voor wie houdt van statistiek (en voorbereiding op zijn tegenstander), zie de site van Martijn Maddens - alle mogelijke info (behalve de partijen zelf) over IC.

Brasschaat2 Op verplaatsing bij Brussels stonden we door forfaits al 2-0 achter voordat we begonnen. Een vroege overwinning voor André bracht even een sprankel hoop, maar uiteindelijk haalden we een billijk gelijkspel… tenminste op de 4 borden waar gespeeld werd.

André speelde naar goede gewoonte ondernemend en lanceerde na assymetrisch rokeren al vlug een aanval. Zijn tegenstander dacht hem te overbluffen met een offeraanval op de andere vleugel, maar André heeft al voor hetere vuren gestaan. Hij pareerde vlot de dreigingen en bleef een massa materiaal voor.

Marjolein speelde al even energiek. Na ruil van enkele pionnen zag haar koningsstelling er bijzonder kwetsbaar uit. Uiteindelijk kon zij echter ook de dames ruilen en het eindspel met toren en ongelijke lopers loodste ze naar een veilige remisehaven. Erg knap!

Bij Angelique, die dit seizoen een abonnement heeft op de zwarte stukken, werd er ook op verschillende vleugels gerokeerd. Ondanks een stevige grip op het centrum kon zij ditmaal de aanval op haar lange rokadestelling niet succesvol afslaan.

Bij mij tot slot zag het er goed uit na enkele ambitieuze zetten in de opening, al hadden de complicaties me zoveel tijd gekost dat het niet lukte het voordeel vervolgens ook vast te houden. Ietwat onder druk liet ik een pion gaan, tot er bij de overgang naar een toreneindspel weer wat licht scheen aan het einde van de tunnel. Mijn tegenstander verdwaalde van het vrij smalle pad naar de overwinning dat er waarschijnlijk nog wel was. Zo werd het remise en 4-2 voor de gastheren.