Interclub R5123456

De laatste interclubronde voor de winterstop. Bijzonder veel afwezigen. Het zou dus maar de vraag worden wat dit betekent voor de resultaten van onze teams.

Leuk weetje: ploegen in hogere afdelingen moeten een hogere gemiddelde elo hebben dan deze uit lagere reeksen. Enkel tussen afdelingen 4 en 5 geldt deze regel niet.

Het gemiddelde van BRA 1 bedroeg vandaag na het wegvallen van Lars 1865,75. Het gemiddelde van BRA 3, nog volop in de strijd om het behoud bedroeg 1865,50. Ik denk niet dat er al een club ooit zo'n klein verschil wist te realiseren. Was dit voldoende voor BRA 3 om punten uit Namen mee te pakken? U leest het hier.

Mag ik de ploegkapiteins verzoeken een verslag van hun ontmoeting te posten?

Alvast dank!

Brasschaat3Ik overdrijf .... we zijn wel van drie naar vijf bordpunten gegaan, maar de strijd op de borden toonde aan dat we wel in de goede richting aan het evolueren zijn in deze zware reeks. Jan moest tegen een oude bekende, Philippe Uhoda, die na een Corona-stop nu ook de last der jaren begint te voelen. Het werd een NID, waarin Jan een kwal kon veroveren, die hem in een licht stukkeneindspel winst opleverde. Bord 2 kwam gelijk uit de opening, maar zwart had wel het loperpaar in de zeer open stelling. Zwart had een plan, wit niet, en de druk werd uiteindelijk te hoog: 1-1. Ondertussen had Dave op bord drie de zware taak om de jongste tegenstander (een dertiger met 2000 elo) het hoofd te bieden met zwart. Wit ontkurkte een scherpe aanval op Daves koning en brak door in het centrum (stukwinst), waarna de partij voorbij was (2-1). Wilfried moest tegen de tegenstander die ik eerder aan mijn bord verwacht had (ze hadden zich duidelijk versterkt in deze "verplichte puntenmatch") en kreeg inderdaad een versnelde draak. Geleidelijk aan verdwenen daar ook de remisekansen en moesten we een nul incasseren (3-1). Zouden onze laatste twee borden ons onverhoopt redden? Het zag er niet slecht uit, want ondanks het eloverschil van meer dan 200, boden "de onzen" fel weerwerk en met stabiel schaak veroverden beiden een "dik" half punt. Willem stelde zich stevig op, zwart ondernam zelf ook niets (wachtte hij op fouten?) en bleef zich wat passief opstellen. Een remisevoorstel van Willem werd geweigerd, maar toen zwart zag dat wit zonder problemen de 40ste zet ging halen, kwam het remisevoorstel van de andere kant, en zo werd de partij beklonken. Knap! 4-2 dus, het redde het team niet, maar Jan en Willem bewezen dat ze hun plaats waard zijn in deze ploeg. Het wordt moeilijker en moeilijker voor dit team om zich te redden, maar er zijn nog kansen.

Brasschaat4 KGSRL6 speelde de voorbije ronden in quasi vaste opstelling, ditmaal 2 wijzigingen op de laagste borden. Voor het 5de bord maakte dat voor ons geen verschil want dat bleef leeg, het 6de bord was een NC waarvan de sterkte dus zeer onduidelijk is.

Omdat ik als enige in een benedenzaaltje speelde heb ik niets gezien van de andere partijen, tijdens de après-schaak werd een en ander verteld over hun wedervaren. Na enkele uren werd me ook duidelijk waarom de andere Gentenaren boven wilden spelen: ons lokaaltje grensde aan de cafetaria wat zorgde voor flinke geluidshinder, gelukkig had ik een oordopje bij.

Na afloop van mijn partij vond ik 3 teamleden in de cafetaria: zij verloren allen hun partij, niet onlogisch gezien de soms grote eloverschillen.

Wim (bord 2) opende met een witte Botvinik, de zwartspeler koos voor Hollands met koningsfianchetto. Wit won ruimte op de damevleugel en trachtte zwarts aanvalsplannen te blokken met f4, mogelijk ging het fout door het pionoffer van zwart aan te nemen. Aanvallers er bij brengen zodat zwart ook niet kon doorslaan was waarschijnlijk beter volgens Wim. Het openen van de stelling was voordelig voor de zwartspeler en Wim raakte niet meer onder de druk uit.

Dirk (bord 3) kwam vanuit een Reti-opening tot een geweigerd Damegambiet, ook daar wist de tegenstander de druk op te voeren en uiteindelijk Dirk in de fout te dwingen.

Hugo (bord 4) verloor na een 10-tal zetten een pionnetje maar had daar wat compensatie voor, hij koos (te) resoluut voor aanvallen op zwarts dame en koning. Zwart was geduldig en verbeterde al verdedigend geleidelijk zijn positie, na de dameruil nam zwart definitief het initiatief over. Zijn koning kon de stelling met succes infiltreren, voor wit werd het onhoudbaar.

Intussen was Michiel (bord 1) ook beneden verschenen, met de glimlach en een winstpunt. Zeer mooi gezien het eloverschil al vooraf werd wel geloofd in zijn kansen om te stunten. Veel uitleg kregen we niet want Michiel wou graag zijn trein halen richting Leuven. Later seinde hij dat zwart vanuit een soort versnelde draak met verwisselde kleuren iets beter kwam te staan wat resulteerde in pionwinst. Na lang geduldig manoeuvreren ontstond een eindspel met elk een toren, (gelijke) loper en pionnen. Uiteindelijk kon Michiel de lopers afruilen en was het toreneindspel niet al te moeilijk meer om te winnen.

Zelf (bord 6) had ik ook een punt versierd al kwam daar wat geluk bij kijken. Vanuit de opening verkreeg ik zeer vroeg een gewonnen positie met een pluspion, helaas zoals zo vaak overschatte ik halfweg de plotse dreiging op mijn koningsstelling. De snelle winst was meteen weg, om onder de druk uit te komen speelde ik op gedwongen dameruil waarna een voor mij gunstig eindspel P+L+5 vs P+L+4 op bord kwam. Later werd het een stelling met ongelijke lopers waar ik wel degelijk gewonnen stond, als ik tenminste correct op doorbraak speelde…. Na mijn zoveelste misser wist ik dat het ondanks mijn pluspion normaliter remise zou worden, mijn onervaren tegenstander besefte dat echter niet. Met zijn medewerking wist ik dan toch nog een stel onstopbare vrijpionnen te bekomen waarna hij opgaf.

2 eerredders en dus 4 - 2

Brasschaat2 Voor de verste verplaatsing van het seizoen reden we goedgezind bijna twee uur - tel er nog een half tot een heel uur bij voor onze Nederlandse vrienden - tot in Philippeville, het charmante stadje waar... inderdaad, de ons aller bekende Philippe Vukojevic woont. Zijn uitzicht is ongetwijfeld nog mooier, maar het cultureel centrum waar we speelden mocht er ook best zijn. Alleen de trede tussen de begane grond en het podium waarop we speelden, nam nota bene een thuisspeler te grazen. In de gewijde stilte van de partijen viel diens plotse vloek natuurlijk extra op.

Voor dit verslag heeft André het grootste deel van het werk geleverd, dus ik citeer hem met plezier voor wat zich op borden 3 t.e.m. 6 afspeelde:

"Marjolein speelde een prima partij tegen een iets sterkere (ex?) jeugdspeler. In een Engels Systeem had marjolein eerst een beetje aanval over zich heen gehad waarna ze zelf mocht gaan aanvallen. Dit leek redelijk succesvol en een goed getimed remiseaanbod volgde. De tegenstander wilde meer, Marjolein maakte een foutje en werd onmiddellijk afgestraft in het resterende eindspel met een kwaliteit minder. 0-1

Dana speelde met zwart in het middenspel vol op de aanval over de F lijn. In een poging om wat aanval eruit te halen offerde haar tegenstander een kwaliteit op c3. Echter zorgde dit ervoor dat er een extra verdediger ontbrak waarna een kleine verschuiving van de aanval naar de G lijn zorgde voor een nog grotere dreiging. Na enig accuraat spel kon Dana de kwaliteit extra verzilveren door een stuk te veroveren, waarna haar tegenstander het voor gezien hield 1-1

Gert speelde een 3 rijensysteem karo-kann tegen een 3 rijensysteem van de tegenstander. Beide spelers waren tevreden met hun opstelling en na enkele speldenprikjes over en weer is de vrede ergens net voor de 40e zet getekend.

Angelique: nog niks van gezien 2-2" [Hier vul ik even aan:] Ik speelde naast Angelique en zag dat Philippe Vukojevic tegen haar al zeer vroeg een schijnoffer speelde. Angelique besloot vervolgens het loperpaar te geven om een geïsoleerde dubbelpion te creëren op c3, maar de half-open b-lijn bezorgde Philippe een gevaarlijk initiatief tegen de lange rokade van Angelique. Dankzij goed verdedigend werk volstond het kwaliteitsoffer van Philippe niet om de barricades te slopen. Zijn loperpaar creëerde wel voldoende dreigingen voor remise. [En nu weer André:]

"Mijn tegenstander speelde vanaf zet 1 al een verschrikkelijke vorm van antischaak, hij begon met het Frans… Oliver’s woorden echoden door mijn hoofd: ‘’Probeer eens wat anders dan de afruilvariant’’. En zo geschiedde, zonder enige voorbereiding en voorkennis van de opening een nieuwe variant gespeeld en we zien wel waar het schip strandt.

Enkele saaie uren volgden waarin meer werd geschoven en gelijk geruild dan dat goed voor een mens is. Hoewel ik niet heel veel druk zette deed mijn tegenstander letterlijk niets anders dan verdedigende zetten spelen. De wil om te winnen was er gewoon niet. Met schaken moet je de tegenstander mat proberen te zetten niet dood te vervelen…"

"In bovenstaande stelling was mijn plan om de toren via de nog gesloten koningsstelling om te spelen naar g8 en dan b8 om te proberen of ik voordeel kon halen. Ik heb ik lang nagedacht of de breekzet g4 beter was met de torens op g1 en b4 of op g2 en b3. Na enkele herhalingen van zetten toch besloten om in deze stelling te breken. Theoretisch nog remise allemaal, maar praktisch makkelijker voor de aanvaller dan de verdediger. De pionnen werden geruild op g4 en nadat ik Tg8 kon spelen en mijn koning uit de hoek mocht halen kreeg ik een toren tegen 2 pionnen dat relatief simpel uitgetikt werd. 3-2 voor."

[Met 80 zetten haalde ik André net niet meer bij, maar mijn partij was met 5u19 wel de langste, dus bij deze:] Na de opening kon mijn tegenstander als eerste zijn meerderheid laten oprukken in het centrum. Hij offerde een pion en was waarschijnlijk net niet doortastend genoeg in zijn koningsaanval, waardoor ik de tijdcontrole bereikte met een evenwichtig eindspel TL+4 tegen TP+4 (elk 2 pionnen op beide vleugels). Mijn - overigens zeer vriendelijke - tegenstander bleef echter volharden in zijn winstpogingen en offerde opnieuw een pion om met zijn paard de loper te kunnen domineren.

Toen mijn toren zijn laatste pion op de damevleugel ging bedreigen, ruilde hij de torens, en hoewel hij als eerste de pionnen op mijn damevleugel kon opslokken en mijn koning een langere weg moest afleggen naar zijn pionnen op de koningsvleugel, werd net dat plan hem fataal. Ik zette mijn koning in het centrum en mijn loper haalde de kastanjes uit het vuur op de lange diagonaal: Ld2-f4, Ld6, Lf8, Lxg7 (biedt mijn pion op f5 een vrijgeleide en vertraagt de vrije zwarte b-pion ondanks ondersteuning door koning en paard), La1 (nu kan mijn f-pion oprukken en zwart verliest te veel tijd om mijn loper aan te vallen, die ook nog eens kan uitwijken), Lb2, Lc3, Lb2 en intussen stond Harry op promoveren. Resultaat: 4-2 gewonnen en we keerden nog beter gezind weer naar huis.