Georgia, The Peach State, met hoofdstad Atlanta, behoort tot de zuidelijke staten van Amerika. Het is nu 154.077 km2 groot en was de vierde officiële staat van de USA, na Delaware, Pennsylvania en New Jersey. Dat is opmerkelijk, want Georgia was nogal langzaam om mee te gaan in de onafhankelijkheidsbeweging, en stuurde pas vertegenwoordigers naar het tweede nationaal congres. In 1778 kwam de onafhankelijkheidsoorlog naar Georgia, omdat de Britten in New England in een patstelling waren geraakt. Door de slaven vrijheid te beloven, werd de economie van Georgia fel ontwricht: ongeveer één derde van de slaven nam de benen. De Britten bezetten de hoofdstad Savannah en toen de Amerikanen met de Fransen er niet in slaagden om de stad terug te nemen, werd Augusta tot hoofdstad benoemd. De staat kreeg zo een frontlijn die pas werd opgeheven na de terugtocht van de Britten in 1782. Na de oorlog werd Atlanta tot hoofdstad gemaakt.

Georgia werd gesticht in 1732 als Britse kolonie en vernoemd naar Koning George II. Het was een van de originele 13 staten, vocht mee met de zuidelijken in de burgeroorlog (1861-1865), en werd daarom pas weer toegelaten tot de Unie in 1870. Eén van de naweeën van de burgeroorlog was dat de KKK aan invloed won – in Georgië werd de afdeling geleid door een voormalig zuidelijk generaal. Georgia heeft nog altijd geen al te beste reputatie als het op rassengelijkheid aankomt. In mei 2020 kwam het geval Ahmaud Arbery in het nieuws: een zwarte jongeman, die in februari 2020 langs de weg aan het joggen was, werd door white trash (die het citizen’s arrest vrij interpreteerden) doodgeschoten. Pas in mei 2020, toen hun eigen video van de feiten op internet kwam, werden ze gearresteerd. In november 2021 werden de drie daders veroordeeld (door een overwegend blanke jury trouwens). Racisme is nog altijd alive and kicking in de deep south.

Omdat er een verbod was op alcohol, zag John Pemberton de kans om een fris drankje te brouwen. Dat was gebaseerd op een opkikkertje, in Europa gebrouwd door Angelo Mariani, die Bordeaux-wijn versterkte met een extract van cocabladeren. Pemberton verving de Bordeaux door siroop et voila: Coca-Cola was geboren. Alleen kreeg het die naam pas, nadat Pemberton het recept had verkocht aan Asa Chandler, die het merk groot maakte. Dat het drankje zou uitgroeien tot dé drank van de wereld was toen nog veraf, net als de olympische spelen van 1996 in Atlanta, de Coca-Cola Games, dankzij sponsoring zowat de enige winstgevende Spelen uit de geschiedenis. Op sportief vlak zijn die vooral bekend gebleven door het onbreekbaar geachte wereldrecord dat Michael Johnson liep op de 200 m (19”32), de laatste gouden medaille van Carl Lewis (8m50 in het verspringen) en het olympische goud van Fred Deburghgraeve op de 100m schoolslag.

De staat is behoorlijk dichtbevolkt (65 inw/km2, het niveau van Mexico of Bosnië-Herzegovina) – er wonen zo’n 10 miljoen mensen op 154.000 km². De bevolking wordt steeds minder blank; was in 1971 nog 71% blank, dan was dat in 2010 gedaald tot 59,7%. In dezelfde periode nam het aantal zwarten toe van 27% tot 30,5%, maar het waren vooral de andere (tussen)rassen die relatief gezien aangroeiden. Die trend zal nog toenemen, want al in 2011 was de meerderheid van de éénjarigen van niet-blanke afkomst – een algemene trend in de USA.

Engels blijft natuurlijk wel de voertaal, maar Spaans (7,4%), Koreaans (0,51%) en Vietnamees (0,44%) zijn de belangrijkste niet-Engelse talen. De bevolking leeft grotendeels in middelgrote steden. Atlanta is met zijn circa 500.000 inwoners de grootste stad, maar ook Augusta, Columbus, Macon, Savannah, Athens (de thuisstad van R.E.M. en de B-52’s), en Sandy Springs tellen meer dan 100.000 inwoners.

Qua kunst, werden twee heel bekende films gedraaid in Georgia: Gone with the Wind en Driving Miss Daisy. Het meest geliefde fictieve personage in de staat is Daisy Duke, de zus van Bo en Luke Duke van de serie “The Dukes of Hazard”, die het platteland van Georgia onveilig maakten met hun Dodge Charger 1969 RT, ook bekend onder de (beladen) naam General Lee. Ook nog even vermelden dat Jimmy Carter in Plains werd geboren op 1/10/1924 en Sugar Ray Robinson, de beste bokser ooit, in Ailey, op 3 mei 1921.

Georgia on my mind – het meest bekend van Ray Charles’ versie (die zelf van Georgia afkomstig is) is het officiële staatslied (sinds 1979). In 2003 vond Rolling Stone Magazine, dat dit de 44ste beste song ooit was. Rolling Stone stelde de lijst trouwens nogal chauvinistisch samen: nr 1 was “Like a Rolling Stone” (Dylan), nr 2 waren de Rolling Stones met “(I can’t get no) Satisfaction” en in de hele top tien staan slechts John Lennon en de Beatles als niet-Amerikanen. Ray Charles’ bekendste liedje, “I can’t stop loving you”, werd geschreven door Don Gibson op 7 juni 1957, en ondertussen al opgenomen door meer dan 700 artiesten. De versie van Ray Charles werd verkozen tot het tweede beste liedje van 1962. Het liedje is bij anime-liefhebbers bekend van de slotscène van Metropolis. Nog één ander lied moet hier vermeld worden: “The Devil went down to Georgia” van countryzanger en multi-instrumentalist Charlie Daniels (1936-2020), en zeker een kijkje op Youtube waard. Georgia heeft dus heel wat te bieden, maar nu zijn we wel heel ver verwijderd van het schaken, dus snel terug naar waar we hier echt voor zijn: partijen!

De Georgia Chess Organization is de ingang naar schaken in deze staat, maar de nieuwssite slabakt een beetje. De rankings worden wel goed bijgehouden (top drie in Georgia zijn Ben Finegold, Alonso Zapata en Arthur Guo; met 2000 elo ben je een top-35 speler in Georgia), maar tornooinieuws is al sinds 2016 niet meer geupdated. Toch leeft het schaken in Georgia: de lijst met clubs is behoorlijk lang: er zijn zo’n 25 steden die een schaakclub hebben, en in Atlanta alleen zijn er al vijf.

Voor wie dit niet op internet wil lezen, maar als pdf met partijcommentaar kan op de link klikken.