Interclub R21234567

Vooralsnog mogen we nog schaken, zij het verplicht met mondmasker achter het bord. Vandaag stond de tweede ronde van de NIC op het programma. Hoe het onze ploegen verging leest u hier.

Mag ik de ploegkapiteins (of andere spelers) verzoeken hier een verslagje van hun ontmoeting te posten?

Brasschaat 7 Voor het eerst in dit seizoen mochten wij onze nieuwe sterspeler Wim Veelenturf in ons team verwelkomen. Dat scheelde gelijk een slok op een borrel. Helemaal uit de wereldstad Woerden gekomen. Nu is de schaakkring in heden en verleden al meer voorzien van excellente spelers uit Woerden opzich geen bijzonderheid maar ik moet zeggen Wim was op zijn première zijn gewicht in goud waard. Wij speelden tegenwoordig in onze buitengewone frisse thuisambiance tegen Geel 3. Over de partijen valt veel te schrijven maar het komt in veel gevallen op hetzelfde neer. De opening, het middenspel en het eindspel niks bijzonders dus. Na afloop de analyse. Wij moeten tot de conclusie komen dat het aan de temperatuur moet hebben gelegen, hoe lager de temperatuur hoe lager de score vooral de hogere teams moesten het ontgelden. Tot slot nog een shout out naar Alexandre Vanderlocht volgens mij ook zijn debuut, prima gedaan. Eindstand 2-2.

Brasschaat 1

Om het aantal mensen in één ruimte niet te groot te maken, waren de teams van Brasschaat verdeeld over twee zalen. De gelukkigen kwamen terecht in een zaal waar de verwarming aan stond. De ongelukkigen moesten hun ijs-mutsen, ski-jacks en lange wollen onderbroeken tevoorschijn halen om het schaken nog een enigszins draaglijk te maken. Met één uitzondering. Bram van den Berg voelde zich als een ijsbeer op een ijsschots en bleef lekker in zijn t-shirt zitten.

Het zwaar gehavende Brasschaat 1 ging een zware middag tegemoet. Op veel borden kwamen de Brasschakers er nauwelijks aan te pas en werden langzaam maar onvermijdelijk overspeeld. Spannend leek het nog te worden bij Kevin op bord 4, maar toen daar het stof was neergedaald, was een een onmogelijke te houden eindspel met een kwaliteit tegen twee verbonden vrijpionnen op het bord gekomen.

Twee spelers wisten zich prima te handhaven. Onze ijsbeer, Bram, gooide tegen IM Jasel Lopez met g4 al vroeg de knuppel in het hoenderhok. Voor de buitenstaander leek het een scherpe partij, maar Bram zelf vond het nogal saai. Na een remise aanbod afgewezen te hebben leek hij zelfs even winnend voordeel te kunnen behalen, maar uiteindelijk moest hij in remise berusten.

Joris Kokje speelde ook een prima partij tegen GM Bart Michiels. Na een originele toren manoeuvre leek Bart met zwart de overhand te krijgen, maar Joris wist alle problemen met ook weer een fraaie toren-zet op te lossen. Het eindspel met ongelijke lopers was door geen van beide spelers meer te winnen.

Een eervolle vermelding verdient de internationale arbiter in spé, Marc Jongerius, die met zijn vooruitziende blik de stand van het laatste bord al wist te noteren nog voor die partij beëindigd was.

De vooruitziende blik kwam niet van de scheidsrechter maar van uw interclubverantwoordelijke. Vandaag ben ik een aantal keren verrast door de plaatsing van de borden.

Een eerste keer toen ik bij aanvang van mijn partij plaatsnam en links Constantijn ontwaarde, terwijl onze sterkste spelers normaal toch aan het raam plaats nemen. De kleine hartverzakking was spoedig voorbij toen ik de bordnummers zag liggen.

Maar de tweede keer was toen ik binnenkwam, na buiten even met Danny De Ruiter gebabbeld te hebben, waarbij ik uitlegde dat ik echt niet nog een speler uit derde afdeling kon promoveren naar het eerste, waardoor hij tegen een speler met 740 elo minder uitkwam. Uit het gesprek meende ik af te leiden dat de partij reeds afgelopen was en binnen zag ik ook een lege tafel in het eerste, waarna ik prematuur de uitslag genoteerd heb.

Brasschaat2 Een frisse start van de tweede ronde en een koude douche op het einde ervan. Tegen Geel, op papier een haalbare kaart hoopten we op tenminste een half punt, maar daar bleken de schaakgoden anders over gedacht te hebben. Ikzelf zat als laatste aan mijn bord (lekke band met de fiets, terug te voet naar huis en dan de auto genomen) en had ook praktisch als eerste gedaan: verlies in 20 zetten, na een goede opening en een schijnoffer met een levensgroot gat in. Dat mijn tegenstander ooit nog 2080 elo had, was een magere troost. Jan was ook nogal relatief snel klaar, maar van die partij heb ik weinig meegekregen. Toon op bord 2 was en bleef nogal evenwichtig: remise. De partij van Constantijn leek me ook nogal gelijk opgaand, dus hoe we daar het punt kwijt raakten, is me niet duidelijk. In de analyse van Dave zijn partij leek de focus voornamelijk te liggen hoe een zwaar-stukken eindspel met wederzijdse kansen (met elk een loper) voor de ene of de andere partij voordelig kon uitpakken. De van beide kanten hardbevochten remise leek me dan ook terecht. Van de remise op bord 6 heb ik niets meegekregen. 1,5-4,5 is een zwaar verdict, maar er is nog geen man overboord. We moeten er enkel voor opletten dat we niet het mikpunt worden van andere ploegen die ons als een verplicht punt gaan zien. En dan denk ik vooral aan het opkrikken van mijn eigen niveau... Maar met deze opstelling moet het ook eens meevallen in een volgende ronde.

Misschien een aandachtspuntje voor volgende rondes: de rijen tafels iets meer uit elkaar zetten, zodat het makkelijker passeren is voor wie niet aan de gang zit, en we ook iets meer de andere partijen kunnen meevolgen.

Dit bericht is niet publiek beschikbaar; enkel clubleden kunnen het zien, na aanmelden.

Brasschaat5Wij hadden de pech om te moeten spelen in de kou, wat het spelpeil zeker niet ten goede kwam. Willy liet het niet aan zijn hart komen en won vrij snel. Willem keek tegen een eindspel met ongelijke lopers aan en besloot tot remise. Ik maakte mijn ondertussen traditionele blunder en gaf de winst af. Wim zorgde nog voor wat animo door de sfeer wat op te warmen. Zijn tegenspeelster deed een ongeldige zet en de arbiter moest ingrijpen, ook onze eigen voorzitter mengde zich in de debatten. Na een discussie over regels, reglementen, straffen en rechtzettingen werd het FIDE reglement toegepast en wat later won Wim. Ik zat toen al thuis met een extra trui en een kop hete soep te ontvriezen.

Brasschaat3 Ook ons team voelde de koele buitenlucht de zaal binnenwaaien, maar bij deze een compliment aan Dave die ervoor zorgde dat we in volle Covid-piek toch in veilige omstandigheden onze geliefde hobby konden beoefenen. We kregen ditmaal bezoek van de Gentse jeugdploeg en waren dus op onze hoede. Het duel ging lange tijd gelijk op.

Michiel scoorde voor ons het eerste punt, nadat hij al in de opening Zouaghi junior wist te derokeren met ruimtevoordeel erbovenop. Knap gedaan! Ook Andrés tegenstander rokeerde niet, maar die had wel meer ruimte. De enige lichte stukken waren twee ogenschijnlijk verdwaalde paarden, elk aan één rand van het bord. Andrés paard verdwaalde waarschijnlijk het hardst, want zijn tegenstander trok de score gelijk.

Angelique had de eer de gevaarlijkste jongeling partij te geven. Zij kreeg hem in tijdnood en verhoogde de druk met een stukoffer, maar haar koningsaanval werd helaas afgeslagen. Het zag er lang naar uit dat Bas ons op 2-2 zou brengen, want hij won de kwaliteit, behield steeds voldoende controle om de tegenstander af te houden en wikkelde uiteindelijk af naar een toreneindspel met 4 tegen 2 pionnen. In dat eindspel werd zijn pionnenmeerderheid echter op beide vleugels vastgezet en mede dankzij een dolle toren sleepte zijn tegenstander nog remise uit de brand.

Oliver en ik hadden allebei een pion meer in het eindspel. Ik moest na de opening eerst nog de dames ruilen en vanuit een solide stelling verdedigen. Toen mijn tegenstander nogal ver oprukte met zijn a-pion, begonnen mijn manoeuvers vruchten af te werpen en even later won ik de inmiddels zwak geworden pion. Met TL+5 tegen TL+4, ongelijke lopers en een vijandige vrijpion was het niet gemakkelijk winstkansen te creëren. Toen dit alsnog lukte, miste ik de beste voortzetting en verzandde de partij al vlug in remise. Oliver had zijn pluspion veroverd met een tactische wending in het kader van een minderheidsaanval. Zijn tegenstander stond wel iets actiever en bleef drukken tot in het eindspel (ook TL+5 tegen TL+4, maar dan met gelijke lopers). Oliver stond echter pal en dwong de beslissing af met een combinatie. 3-3 dus na een mooie strijd.

Met alle goede bedoelingen geschreven uiteraard, maar het lijkt me toch voor een goed begrip interessanter om een concrete stelling te publiceren ipv een beschrijving (zoals Mark hierboven aanhaalt).