ZT R712345

Gisteren speelden we de zevende ronde van de Zilveren Toren.

Dit bericht is niet publiek beschikbaar; enkel clubleden kunnen het zien, na aanmelden.

Brasschaat 2 Op basis van de puntensterkte was Noorderwijk gekomen voor een 2-2 en dat werd het ook. Ons eerste bord Luc, kwam met een heleboel partij-ervaring terug uit Frankrijk. Hij ging er met wit iets te enthousiast tegenaan want een stukoffer op de 10e zet (of omstreeks) hebben we nog niet veel gezien in het Damegambiet. Zwart (1998 elo) won op eenvoudige wijze een stuk en waarom wit nog urenlang probeerde zijn gelijk te halen met een stuk achter ontging mij. Ikzelf had tegen een aanmodderende Jelle Rogmans (1899 elo) (fianchetto langs beide zijden en weinig activiteit in het centrum) een eerder gemakkelijke partij. Ik kwam op de K-vleugel tot initiatief, maar heb het dan ergens laten liggen. Daarna liet Jelle zien dat hij enige eindspelkennis in huis had want speelde het eindspel T+P+4p tegens T+slechte Loper+4p superieur. Ik probeerde nog wat technische trukjes (o.m. door een remisevoorstel te laten samenvallen met het saboteren van de zekeringskast), maar het mocht niet helpen en rond half één moest ik de duimen leggen tegen de overigens sterkere Elo tegenstander. Ondertussen had ik Wim al zien winnen (1590 Elo) en had Ludo De Weerd zijn tegenstander (1400elo) mat gezet (een geforceerd mat in 5 meen ik). Ik meen dat Luc de stelling genoteerd heeft ter publicatie. 2-2 - een logisch resultaat.

Ervaring zat, concentratie wisselt. Het was geen damegambiet, wel een rare weg om van een Torre positie naar een Franse pionnenstructuur te geraken (had ik nooit eerder geprobeerd!); en ook geen offer, maar wel een blunder, die ik niet meer ga herhalen. Maar vermits ik erg actief stond, besloot ik voort te spelen, minstens zolang hij twee stukken (Ta8 en Lc8) helemaal niet ontwikkelde, en ik dus tijdelijk een stuk meer actief had. Het volstond om enkele tactische dreigingen op te bouwen, maar zwart wist alle vakuilen te ontwijken. En toen gaf ik wel op.

En hier de slotfase uit Ludo's partij: wit had zojuist Dc3-c6 gespeeld, en dreigde dus mat in één. Zal mij een zorg zijn dacht Ludo, ik heb een mat-in-weetikveelhoeveel, en dus sloeg hij toe.  Op deze wijze:  T*g2+ 24. Kh1 T*h2+ 25. K*Th2 Df4+ 26. Kh3 Dg4+ 27. Kh2 Dh4+ 28. Kg2 Tg8+ 29. Kf3 De4#

Brasschaat 3 Met drie degelijke remises van mezelf, Willem en Bart en een overwinning van Hilde behalen we een vrij makkelijke overwinning. Zo hebben we opnieuw wat bordpunten, al wordt behoud nog niet zo gemakkelijk.

Brasschaat 5 Op papier zou dit een haalbare kaart moeten zijn voor Brasschaat, maar niks leek minder waar. Oude God stond dan wel laatste in de reeks maar kwam al helemaal niet om afgeslacht te worden.

Mijn eigen partij wou ik liefst zo snel mogelijk vergeten. Na het aangenomen damegambiet als opening kon mijn tegenstander op zet 6 met 1 simpele dame zet mijn beide vleugels tegelijk aanvallen , zonder dat ik daar iets kon doen en wat altijd pion winst op leverde voor wit. Bovendien werd mijn koning serieus bedreigd met die inval. Na een serieuze aanval van wit kon ik de schade beperken tot 1 pion achterstand, en werd mijn koningsstelling gestabiliseerd. Ik kon deze pion zelf (tijdelijk) terug winnen, maar wel ten koste van mijn positiespel en dit werd in het eindspel mijn ondergang.

Door de chaos in mijn partij heb ik wel niet de tijd gehad om voldoende naar de andere te kijken en kan hier dus ook niets zinnig over zeggen. Deze eindigde wel respectievelijk in 2 remises voor Jan en Henri, en 1 verlies partij voor Cyriel. Eindstand dus 1-3. Ik hoop voor een beter resultaat volgende week op Turnhout om het behoud te kunnen redden.