ZT R512345

Wegens ziekte zijn er nog paar lastminutewijzigingen in ploeg 4.

Brasschaat 4 KASK kwam met ELO's 2077, 1973, 1969 en 1667. Niet slecht voor vierde afdeling. Maar we hebben ze toch even laten zweten. Vooral Robbe op bord 1 was geweldig. Hij hield gelijke tred met zijn tegenstander tot in de eindstrijd. Daar moest Robbe (voorlopig althans) toch zijn meerdere erkennen. Op bord 3 bleef Ovi dapper strijden tot ik even teveel aandacht op mijn bord nodig had. Toen ik terug keek bleek een toren verdwenen en ging hij langzaam kopje onder. Ikzelf op bord 2 had volgens de analyse achteraf van mijn tegenstander initiatief en licht voordeel tot de 17e zet. Toen bedacht ik een sterke zet maar de timing was slecht, want ik had eerst een extra verdedigende toren op de e-lijn moeten zetten. Het resultaat een pion kwijt en na nog wat spartelwerk kon ik het schudden. Walter op bord 4 hield het langste stand maar moest uiteindelijk de wet van de sterkste ondergaan.

Brasschaat 2 Schoten kwam met een sympathieke maar sterke ploeg die op de eerste drie borden meer dan tweehonderd punten meer hadden. Op één kwam Luc Pattyn tegen Kris Tielens (2065) zo'n 300 punten tekort, maar dat kwam pas in het middenspel aan de oppervlakte, toen de witte stukken weinig samenwerking vertoonden en de zwarte c-pion, begeleid door de Torens richting c1 ging. Kris heeft er wel werk aan gehad, want Luc was als laatste klaar. Eén punt voor de vijand dus..

Op Bord 2 had Wilfried een lastige klant aan Helmut Keustermans, ook al zo'n 200 punten sterker. Helmut probeerde het met een Orang Oetan (1, b4 ?!) waar zwart niet meteen een goed antwoord op had en laveerde naar wat een vlotte winst moest zijn, maar vergat te incasseren via de open c-lijn die hij al de hele partij onder controle had. Wilfried vond in eigen tijdnood nog een geniepig desperado-offer waar Helmut dermate van schrok dat hij de ene blunder na de andere opstapelde. Vanuit het niets kwam er een mataanval op de witte koning en zwart won zowaar tot zijn eigen verrassing.

Op bord 3 had ook Wim met Fernand Decombes (1936 elo) een lastige klant. Wim had ook een Oranje aap uit zijn zak getoverd. Uit na-analyses herinneren we ons heel ingewikkelde stellingen, waar Decombes steeds aan het langste eind trok. De man was evenwel ergens verstrooid geraakt, want terwijl hij nog rustig aan het nadenken was over zijn zet, kondigde Wim aan dat het "gedaan" was ... wegens tijdsoverschrijding.

Op bord 4 hadden we een kleine Elo voorsprong; daar was Ludo De Weerd tegen Luc De Wachter in een Lopereindspel geraakt met een pion voorsprong. Ludo schoof met zwart na een Orthodox Damegambiet met geisoleerde pion op d5 in de opening het eindspel mooi naar winst. Sensatie troef dus want de bezoekers die wellicht op een 1-3 hadden ingezet moesten met een 3-1 terug huiswaarts.

Brasschaat 3 Op bord 1 kreeg Bart zoals gewoonlijk een klepper voorgeschoteld met elo 1998. De opening was een Nimzo, waarin hij tot weinig verrassingen kwam te staan. In het middenspel werd hij echter uitgespeeld: 0-1. Op bord 2 kon Willem deze keer geen magische Tal-like zet uit zijn mouwen schudden, maar speelde hij wel een oerdegelijke partij en hield hij gelijke tred met zijn tegenstander. Het werd een schappelijke remise. Ik speelde op bord 3 tegen een lager geklasseerde (1450) en dat was er aan te merken. Zonder al te veel moeite kon ik heel zijn stelling onderdrukken en had ik zelfs een centrumpionnetje op de 6de rang. Hoewel het qua materiaal gelijk stond, zag ik nadien dat de computer me + 4 gaf. Niet veel later brak ik op de b-lijn door met 2 torens en was het snel gedaan. De hoop op winst lag dus geheel bij Hilde, waar het er goed uitzag. In het eindspel had ze uiteindelijk wat kwaliteit voorsprong, waardoor ze het gemakkelijk kon uitspelen.

Brasschaat 1 Brasschaat 1 speelde tegen Deurne. Voor de tweede ronde op rij konden we geen enkele partij winnen. . De oogst voor Brasschaat was ditmaal vijf remises. Nochtans waren kansen.

Ik speelde op bord 4. Wit probeerde mijn opening met een primitieve aanval af te straffen. Ik kon die eenvoudig opvangen en de witte stukken terugjagen. Ik hoopte eventjes dat ik met meer ruimte en actievere stukken een voordeeltje kon claimen maar dat was te optimistisch. In een complexe stelling aanvaarde ik het remise-aanbod van mijn tegenstander.

Kevin kon op bord twee de pionnenstructuur van Pieter Tolk versplinteren. De actieve witte stukken verhinderden echter dat Kevin hiervan ten volle kon profiteren.

Redi speelde een zeer wilde partij tegen Robert Schuermans. Ik had er geen flauw idee van hoe het stond, ook andere toeschouwers durfden zich niet aan een oordeel wagen. Remise leek me lange tijd de minst waarschijnlijke uitslag maar toch kwam op het resultatenformulier.

Marc was het dichtste bij de volle buit. Hij was op weg om een eindspel te winnen en een eerste pion was al veroverd. Jammer moest hij na een onoplettendheid een kwaliteit teruggeven. Het eindspel paard + 3 pionnen tegen toren + pion eindigde in zetherhaling.

Van de remise van Jan en het verlies van Lendert heb ik te weinig gezien om er iets zinnig over te zeggen.

De stand op de website van de liga is niet volledig. Brasschaat staat feitelijk op de negende plaats. Volgende ronde moet er tegen de laatste in de stand een paar keer gewonnen worden als we nog voor behoud willen strijden.

De stand wordt toch opgemaakt aan de hand van BP? of is dat veranderd?

De stand is inderdaad op bordpunten. Dat neemt niet weg dat we volgende ronde best op een paar borden de volle buit binnenhalen.