Belgisch Kampioenschap 2012 te Lommel

Versie 9.1

Van uw verslaggever ter plaatse (Luc Pattyn)

Inleiding

Het jaarlijkse Belgisch Kampioenschap is gestart. Blijkbaar ben ik de enige deelnemer van Schaakclub Brasschaat en ik heb mij voorgenomen om regelmatig een verslagje te schrijven. Dit document zal dus groeien in de komende dagen, en om het duidelijk te houden is er een versienummer, per dag gaat het eerste getal omhoog, binnen de dag kunnen er updates komen en dan gaat het tweede nummer omhoog.

Er zijn circa 120 deelnemers in het Open tornooi, en exact 10 bij de Experten. Over de experten ga ik u waarschijnlijk weinig of niets vertellen, andere sites, zoals de tornooi site zelf en Schaakfabriek, doen dat al genoeg, en de partijen zullen wel allemaal gepubliceerd worden. Wat ik wel ga doen is een en ander vertellen over het Open tornooi, over Lommel, over mijn eigen esbattementen, afin we zien wel. En het gaat niet altijd even serieus zijn, verwacht ik zo.

ZA 30 juni: Ronde 1

Het tornooi gaat door in het cultureel centrum "Adelberg"; de lokatie valt best mee, er is een ruime zaal en zelfs een groot podium. Ondanks de eerder hoge buitentemperatuur is het binnen best te doen, ik hou niet echt van warmte als er werk of denkwerk moet geleverd worden.

Op het podium spelen uiteraard de experten, maar ook de eerste vijf borden van het Open tornooi; ik vermoed dat zij het iets warmer hebben dan de rest van de zaal. Traditiegetrouw sta ik vrij hoog in de tweede helft van het deelnemersveld, en dat betekent dat ik op één van de hogere borden begin. Heel de week zag het ernaar uit dat het bord 9 zou worden en Adrian Roos; ik had dus hard gestudeerd om hem hopelijk een beetje te kunnen verrassen, ik zal nu die voorbereiding tegen iemand anders moeten inzetten...

Uiteindelijk was er nog een kleine wijziging, en werd het bord 10, met wit, tegen Robert Schuermans. Altijd goed voor een boeiende partij, en dat is het ook geworden. Ik speelde één van mijn klassieke systemen, kwam matig goed te staan, en wist diverse zwarte pionnen naar voor te lokken. De partij verliep erg traag, na circa 100 minuten denktijd elk hadden we nog maar 25 zetten gespeeld, dus de volgende 15 moesten een stuk sneller. Ik slaagde erin het ingewikkeld te houden, en kreeg Robert ei zo na door zijn vlag; maar hij haalde zet 40 wel op tijd, en stond nog altijd beter, genoeg om enkele zetten later de doodsteek te geven. We waren allebei tevreden, het was een zware en boeiende partij geweest, zonder zichtbare flaters of zwakke zetten (wel, een degelijke analyze moet nog gebeuren).

Er waren meer dan 30 electronische borden, dus van zowat de helft der partijen verwacht ik dat de zetten beschikbaar zullen worden. Heel eigenaardig, nog nooit meegemaakt eigenlijk, was het feit dat zes borden geprojecteerd werden op een groot scherm in de speelzaal zelf, hoog boven de spelers op het podium. Vermits ik op de eerste rij borden "beneden" speelde kon ik zonder meer de experten volgen, en eigenlijk had ik daar dus ruim inspiratie kunnen opdoen. 'k Vond het een beetje bizar dat zoiets kan.

Ook een verrassing was de opgekomen supportersploeg; in de bar trof ik diverse Liga bestuursleden inclusief ons aller voorzitter. En ook aanwezig was Philippe Vukojevic die op de slotdag een fixe korting belooft op het nieuwste boek The English: Move by Move maar dat wist u natuurlijk al.

Dat is het voor nu. Morgen ronde 2, de paringen zijn net uit; voorlopig zijn het de even rondes die mij op 50% zouden moeten brengen, en de oneven rondes die me de kans geven om beter te doen.

Opgelet: geniet van de schrikkelseconde, het is vandaag de langste dag van het jaar!

ZO 01 juli: Ronde 2

Nieuw semester, nieuwe ELO puntjes. Ziehier de verse lijst.

Vandaag heb ik mogen winnen. Mijn tegenstander was Leo Heylen, die van Maaseik, want er zijn nog naamgenoten bekend. Hij heeft enkele jaren meer op de teller, maar minder partijen en minder ELO puntjes (1421). Hij was blijkbaar helemaal niet zinnens van het mij gemakkelijk te maken, en dat is prima; op elke zet, zonder uitzondering, dacht hij tussen 2 en 3 minuten na, en uiteindelijk wist ik niet goed wat ervan te denken, want op zijn eerste 13 zetten had ik geen enkele commentaar, het leek recht uit de boekjes te komen, een snelle draak met wederzijdse korte rochade. En toen besliste ik een nogal drastisch plan in te zetten, met een dame-manoeuver van d8 over a5 naar h5 (en later h4), wetend dat desgevallend de terugweg niet evident zou zijn.

Diagram 1: na 17. Df2

Diagram 2: na 20. ... Tdf8

Na 17 zetten stond het zoals diagram 1 toont, en moest ik de knoop doorhakken. Na veel gepieker besloot ik tot Le6 over te gaan, waarbij heel veel varianten mogelijk werden (achteraf gaf Fritz mij gelijk); dit zou de potentiële zwakte van f7 counteren, en ofwel de actie verleggen naar de c-lijn, ofwel de f-lijn voor mij openen. Het werd dat laatste, zodat even later diagram 2 bereikt werd, met wit aan zet en zich blijkbaar van geen gevaar beducht, want hij speelde 21. c3 waarop ik met gemengde gevoelens afscheid nam van mijn laatste paard, samen met één van mijn torens, maar ook zijn dame en g-pion. De rest was techniek, en natuurlijk ook blijven opletten dat de zD niet verloren ging. Na 34 zetten was het volledig uit.

De nieuwe paringen zijn nog niet uit; ik verwacht een tegenstander van zo'n 1950 puntjes. Ik mag morgen aantreden tegen Maurice Engelaer, net geen 2000 ELO, dat motiveert mij! En op bord 23, dus ja Dave, het zal er elektronisch aan toe gaan.

Bij het nakijken van de uitslagen blijken er heel wat accidentjes gebeurd te zijn: Glen De Schampheleire en Thierry Penson verliezen respectievelijk van Wiebke Barbier en Dorian Van Den Heede; Roel Hamblok en Yordi Schaeken geraken niet verder dan remise tegen Sven Gorts respectievelijk Sander Hauglustaine. Voor wie meer wil weten, van al deze partijen is de PGN beschikbaar.

MA 02 juli: Ronde 3

Bij de bezoekers van vandaag waren enkele oude bekenden, met name Leo Geylen die ik ken van in mijn Paroza periode, en die na een lange onderbreking nu terug actief is in Deurne-Zuid; en Alain Talon, bekend van, ja van overal eigenlijk. Na mijn partij zijn we even gaan verbroederen in downtown Lommel, in een lokaal Grieks/Egyptisch etablissement. Heel wat oude herinneringen werden opgehaald, kortom het was fijn. Vandaar ook dat mijn verslag een beetje later is dan anders.

De dag was begonnen met een uitgebreide studie; uit diverse bronnen wist ik dat Maurice Engelaer graag het pad van Benoni en Benko bewandelt, pad waar ik eigenlijk weinig of geen ervaring mee heb. Maar ik bezit al jaren een boekje dat volledig aan het onderwerp gewijd is en ik had mij voorgenomen mij zo goed mogelijk in te werken in de materie, en het vooral niet uit de weg te gaan. Altijd bereid om iets bij te leren. En dat is het voordeel van een Zwitsers tornooi: in het begin kunt ge wat experimenteren, en als dat niet al te best afloopt zijn er nadien nog altijd kansen om de score terug op peil te brengen.

Na ettelijke uren studie trok ik naar de tornooizaal, ietwat te laat naar gewoonte; ik opende hoopvol met 1.d4. En toen begon Maurice twee minuten te denken en zette uiteindelijk 1. ... g6 wat een uitnodiging is om het centrum te pakken met 2. e4 maar zo had ik het niet begrepen. Ik vervolgde met 2. c4 en ja hoor, de Benko trein was vertrokken. We volgden tien zetten lang de partij die ik meest bestudeerd had, één waarin de witte paarden erg actief mogen zijn en wederzijds op kwaliteiten gejaagd wordt. En dan besloot ik van het ietwat anders te doen dan mijn boekje aangaf: in plaats van Tab1 (uit het Röntgen vizier van Lg7) deed ik toch maar Tfe1 zodat ik eender wanneer e2-e4 zou kunnen doen, en die keuze viel nogal mee; de zD werd terug gejaagd van a5 naar d8 en één wP nestelde zich comfortabel op c6, gedekt door pion d5 en Lg2.

Na 17. e4 ontstond diagram 3; zwart kon opteren voor een ruil van loper+paard tegen toren+pion, maar ik verwachtte mij eerder aan Lb7, waardoor c6 tweemaal aangevallen staat. Ik ging dit beantwoorden met e5, en zat te loeren naar het ruimen van de diagonaal g2-a8, maar ook naar veld e7, inclusief het offer P*e7. Helaas stond in al mijn plannen Ld2 in de weg. Zwart vervolgde echter met het sterkere 17. ... Lb5 en daarna speelden beiden ietwat onnauwkeurig: 18. e5 (Tc1 is beter) d*e5 (P*d5 is beter), zie diagram 4.

Diagram 3: na 17. e4

Diagram 4: na 18. ... d*e5

De beste zet is nu Pc3 want als zwart Pc6 neemt, onstaat al snel een drietal verbonden vrijpionnen (a4,b5,c6) ten koste van een kwaliteit op e1 (Pd7-c5-d3-e1); Fritz vindt het nog niet overtuigend, maar ik denk dat zwart nu wel op een remise aanbod zou ingaan. En als zwart niet ruilt op c6 (dus La6 speelt), rukken de b- en a-pion ook op. Ik had wel even gekeken naar Pc3, maar vond het maar zozo, en speelde domweg Lb4. Waarna alweer een pion de doos inging (P*d5) en e7 een extra dekking kreeg. Wit zag niet beter dan tweemaal slaan op e7 (Pc6 staat niet langer tweemaal gedekt), om daarna te ruilen op a8. Het ganse gebeuren kostte dus twee stukken voor een toren, en liet me met een moeilijke stelling die niet stand hield; na 46 zetten gaf ik het eindspel L+4 tegen 4 op. Als eerste Benko vond ik het goed, maar een volgende keer ga ik het toch nauwkeuriger moeten uitrekenen en/of rustiger moeten aanpakken, want dit was verdomd scherp.

Morgen ontmoet ik mijn eerste jeugdspeler, Bram Veestraeten uit Neerpelt, 13 jaar, zo'n 1400 ELO. Ik hoop op een vlotte partij, en ga het niet al te complex laten worden.

DI 03 juli: Ronde 4

Mijn partij in ronde 4 was alles behalve eervol. Ik wou rustig spelen en winnen, maar het werd alweer iets gans anders.

Het jong geweld viel nog aggressiever uit dan ik verwacht had. Het werd een Grand-Prix Siciliaan, dubbel kort gerokt, met Pc3 en f4. Na negen zetten had ik nog niets in de mot en dacht ik dat alles OK was; Bram speelde a tempo, maar ik hield een normale snelheid aan. En dan kwam zijn tiende zet (De1-h5), ik had de signalen niet gecapteerd, zijn Dd1-e1 was nochtans duidelijk, achteraf gezien. En met mijn dame al op c7 zag ik plots meerdere matcombinaties, op basis van, naar keuze, een pionnenstorm of enkele stukoffers. Ik heb toen meer dan een uur gerekend, wat ik mij al lang geleden voorgenomen had nooit meer te doen omdat het toch zelden rendeert, de latere tijdnood wordt dan vaak nefast. Een degelijke weerlegging van alle echte en eventuele vermeende dreigingen vond ik niet; uiteindeijk meende ik de weg van de traagste dood gevonden te hebben, en "luctor et emergo" werd het motto van de dag.

Geen van beiden had de ontwikkeling al voltooid (Lc1, Ta1, Lc8, Ta8), en vermits hij blijkbaar de doodsteek niet meteen wou geven bleef ik zoeken naar die zettenreeks die mijn ontwikkeling sneller vooruithielp dan de zijne; en zo kwamen plots al mijn stukken toch tot leven en waren er remisekansen (20 zetten gespeeld, ik nog 20 minuten op de klok, hij nog 80). Hij bleef drukken op mijn koningsstelling (pionnen op g6 en h5), de ongedekte g6 stond gewoon te bibberen onder al het opkomend geweld. En plots mocht ik mijn lopers ontketenen, zijn dame moest wijken, had eigenlijk maar één veld, koos toch iets anders, en ging de doos in, voor de prijs van twee lopers. Zijn Ta1 en Lc1 hadden nog niet bewogen, mijn koning voelde zich eindelijk weer veilig, en de open f-lijn was de mijne. Ik blitzte het uit tot en met de matzet, want tijdig opgeven kent de jeugd niet.

Qua score zit ik dus nog altijd op schema, 2 uit 4 is traditie. Morgen beter opletten en wie weet, misschien eens iemand een tik geven... Voor vandaag is het alleszins genoeg geweest.

En morgen mag ik tegen Sven Gorts (1978 ELO) op het plastic bord met nummer 30. We kennen mekaar vrij goed, zowat elk tornooi waaraan ik deelneem is Sven er ook; en hij zit ook in de IT branche. We hebben nog maar één keer de degens gekruist, in het Brasschaat Open van 2007; toen had ik zwart en verloor ik. Morgen heb ik wit...

Vermits de BK site een beetje gek doet momenteel kan u langs deze weg de paringen en het klassement bekijken.

WO 04 juli: Overstroming + ronde 5

Hard gestreden, en gesneuveld in het verre eindspel (TT5-TT5). Straks meer.

Erg veel partijmateriaal van Sven had ik niet, en hij speelt blijkbaar van alles wat; wel blijkt hij steevast Pf6 te antwoorden op d4. En dus heb ik enkele uren mijn Grunfeld opgefrist; maar achter het bord uiteindelijk toch gekozen voor een Trompowsky. Misschien had ik beter wat minder gestudeerd en de markt bezocht, het stond hier vandaag vol kramen en kraampjes, waaronder een mastodont "kip aan't spit".

De partij begon alweer rustig, en alles verliep naar wens tot we de tiende zet bereikten (weer de tiende!), en ik met een nieuwtje kwam: ik slaagde erin één stuk te verzetten, mijn glas bruiswater om te stoten, en een flinke plas op het bord te veroorzaken, met enkele ronddobberende stukken als resultaat. Dus een arbiter en een schotelvod erbij gehaald, klok stilgezet, alles van het bord gehaald, gedroogd, teruggezet, nagekeken, klok herstart en dan verder gespeeld. De commotie was van beperkte duur, en het enige blijvende bewijs is mijn notatieformulier, waarop staat: 10. Lh4 (plas); het is misschien niet volledig reglementair, maar het geeft de partij naar bestvermogen weer.

Ik opteerde voor een koningsaanval, die begon met f4, en Dh5, en paarden op e5 en h4, maar eigenlijk geraakte ik er niet door. In de manuele analyze achteraf bleek dat ik er best nog de g- en h-pion had bij betrokken, en dan wel goede kansen had; in de partij zag ik geen pad voorwaarts meer, en werd een en ander afgeruild, waarna de zwakte van pion e3 wel erg relevant werd. Meer en meer materiaal verdween, en er bleef een boeiend eindspel met elk twee torens en vijf pionnen. De g- en h-lijn waren open, maar ik had tempi te kort om er iets mee te doen; Sven kwam wel op bezoek met torens op b2 en h2, en ik moest permanent uitkijken voor matdreigingen. Uiteindelijk werd alles uitgedund tot T1-T2 en op zet 53 moest ik opgeven, mijn laatste pion was reddeloos, en "resistance is futile" zoals de familie Borg placht te zeggen.

Dus, de score is nu 2 uit 5, nog steeds niets aan de hand. Morgen meg ik tegen Kim Stessens, een 25-jarige thuisspeler. Met zijn 1464 ELO na 44 partijen zou dat geen enkel probleem mogen vormen. NLS Lommel viert haar 50-jarig bestaan, het is daarom dat ze nu het BK organizeren. Dat er van de 24 leden nu maar zeven meedoen lijkt een beetje weinig. Anderzijds, de tornooiorganisatie is alweer voortreffelijk, met al die professionals worden we telkens weer verwend.

Gisteren was een Aalsterse delegatie op bezoek geweest, zij komen elk jaar één dag met een vijftal naar het BK kijken, eender waar het plaatsvindt, en ook wanneer geen eigen clubleden deelnemen, zoals nu. Het traject Aalst-Lommel was voor hen alles behalve simpel, tweemaal overstappen, meer dan 2 uur sporen voor de enkele reis!

Vandaag werden we dan weer verblijd met het bezoek van Johan Busschots, maar de ontmoeting was kort, ik had mijn handen vol met Sven en ben weinig van het bord weggeweest; er restten mij nog maar 7 minuten toen het uit was, Sven had er nog 84!

DO 05 juli: Ronde 6 + coda

Geen groot nieuws vandaag, ik heb mogen winnen, moeizamer dan verhoopt, maar toch. Straks (veel) meer.

De stand

Even een overzichtje van de stand na ronde 6 in het open tornooi:

Merk op dat van de vijf hoogste FIDE ELO's, ik er maar drie genoemd heb in dit lijstje; de toppers Ashote Draftian en Glen De Schampheleire zijn respectievelijk nergens te vinden, en nog steeds op de sukkel (3.5 uit 6, na vandaag remise tegen Sven Gorts).

Mijn partij

Ik had me vooraf een beetje geinformeerd bij zijn eerdere tegenstanders, en verwachtte daardoor een creatieve tacticus, dat zat dus wel snor. Wit koos voor een Engelse opening, en leek inderdaad een eigen dialect ontwikkeld te hebben. Hij bleek te mikken op het klassieke systeem met e3 en d4, maar vond het nodig om eerst Db1 te spelen. Wat hem twee tempi kostte, want met een welgemikt Lf5 moest de dame terug naar d1, tenzij hij het e3/d4 plan wou verlaten.

Mijn lichte stukken kwamen snel actief, en ik kreeg de kans om beide torens én een pion te winnen ten koste van drie lichte stukken; ik heb het niet gedaan, omdat er nog geen open lijnen waren, en mijn zware stukken dus nog niet erg meespeelden. Wel kon ik zijn beide gefiancheteerde lopers afruilen, en dat leek nuttiger.

Wit rukte meteen daarna met zijn pionnen op; het stond plots a2,b3,c4,d4,e4,f4,g3,h2 (nooit gezien!). En even later was er van alles geruild en leek het meer op een Othello bord dan een schaakbord: wit had d5 en e4 bezet, zwart d4 en e5, en daarrond was een leegte lijk een slotgracht. Fritz zou mij +2 geven, ware het niet dat ik een foutieve keuze maakte en alles weer moeilijker werd dan nodig was. Ik verloor meteen de pion op e4, maar de open c-lijn was van mij, en Fritz stond aan mijn kant, zij het zeer lichtjes. Wit had nu de meerderheid in het centrum, en kon eender wanneer een vrijpion maken op de d-lijn, wat hij meteen deed.

Diagram 5: na 38. d6
Diagram 6: na 43. ... T*d7

We naderden de eerste tijdscontrole, ik had nog maar enkele minuten voor een viertal zetten, en besloot de vrijpion te negeren: in diagram 5 speelde ik 38. ... Dc6, en wit dacht dat de buit binnen was, het tegendeel was waar. Hij offerde zijn paard (*) in de hoop de d-pion te laten promoveren: 39. d7 D*Pf3+ 40. Kg1 Lf6

Daarmee had ik de tijdscontrole gehaald, ware het niet dat op zijn formulier maar 39 zetten ingevuld waren; ik had snel door dat hij ergens tussen 35 en 40 iets niet opgeschreven had, maakte hem erop attent en ging een praatje maken met één van de arbiters, kwestie van zeker niet te verliezen over een technicality. Hij hoorde mijn tegenstander bevestigen dat er inderdaad 40 zetten gespeeld waren, en het gevecht ging verder:

41. Tf2! Td3!! 42. T*Df3 T*Dd2 43. T*Lf6 T*d7, zie diagram 6. Ik heb mijn stuk teruggegeven, maar wel drie pionnen gewonnen in het ganse manoeuver (van één achter naar twee vóór), en het eindspel is simpel gewonnen. Hij was echter niet overtuigd, en moest eerst zien hoe de g-pionnen verdwenen waarna de stormram van twee pionnen en een koning naar voor rukten zoals de Romeinen vroeger in falanx door Gallië trokken, niets kon hen tegenhouden. Mijn e-pion promoveerde tot dame, hij gaf er zijn toren niet voor, en speelde verder T3-DT4 totdat het mat wel erg nabij was.

(*) En zelfs als wit zijn paard verdedigd had met 39. Tf2 zou zwart nog winnen: 39. ... e4 40.d7 e*Pf3+ 41. Kh3 Lf6 enz.

Coda

Nee, ik ga u geen gedichtje voorlezen en ik heb geen haiku geschreven, maar we spelen nu eenmaal in een cultureel centrum, en zoals zovele steden en stadjes gebeurt er ook in Lommel in de zomer allerlei op cultureel gebied.

In het CC "De Adelberg" is er momenteel geen programma, vermits al die schakers het volledig in beslag genomen hebben; wel is er in het CC een vestiging van Utopolis geintegreerd. Utopolis is een cinema keten, een beetje de kleine broer van Kinepolis. Ze hebben zalen in België (Aarschot, Lommel, Mechelen, Turnhout), maar ook in Nederland, Frankrijk en Luxemburg. In Lommel hebben ze vijf zalen, ik schat zo'n 1000 plaatsen; het namiddag programma is gevuld met films voor jongeren, zeg maar Ice Age, Spider Man, en meer van hetzelfde. En het avondprogramma spreekt me ook niet echt aan. Ik ben wel filmliefhebber, maar nu pas ik toch.

In het centrum van Lommel zijn enkele parken en pleintjes, en daar gebeurt van alles: zaterdag was er een festivalletje "Park Blues" waar ik even ben langsgeweest; deze namiddag werden we getrakteerd op Mega Mindy en de Studio-100 Band; daaraan ben ik ontsnapt dank zij schaakverplichtingen. En momenteel treden "Meuris & Leeuw" op, zijnde Stijn Meuris en Rick De Leeuw; ik hoor ze op de achtergrond, en dat is goed zo. Hun muziek mag er zijn, het volume is wat te hoog naar mijn smaak; ik heb even nabij het podium gestaan, maar het was teveel van het goede.

Nawoord

Na een hete namiddag heeft een kortstondige bui voor de nodige verfrissing gezorgd; het publiek schuilt onder de talrijke tentjes en parasols, Meuris en Leeuw gaan onverstoorbaar verder.

Intussen ken ik mijn volgende tegenstander: Tim Vandenbroucke (Caballos Zottegem), 23 jaar, en redelijk stabiel op 1900 ELO. Na de traditionele 0-1-0-1-0-1 zal dit dus mijn vierde stuntpoging worden in Lommel.

VR 06 juli: ronde 7

Yes we can: 4 uit 7. Straks vertel ik u meer over het nieuwe "Pattyn Toren Gambiet". En 't is hier heet.

Het begon vandaag in mineur. In een veel te warme zaal speelde ik nog maar eens een Trompowsky, maar al snel stond het bedenkelijk (diagram 7). Zwart had geen onverwachte dingen gedaan, maar ik zag al pionverlies en een slechte stelling op mij afkomen, en besloot iets drastisch te doen; in plaats van het behoudende 5. Pc3 (ik lijk die zet niet graag te spelen, zeker niet als c2-c4 nog niet gebeurd is) koos ik voor 5. Ld3, waarna zwart b2 en Ta1 nam, en wit Pe4. Vanaf dan was het kwestie van efficiënt ontwikkelen en de zwarte dame een rondleiding geven over het ganse bord. Ik begon er plezier in te krijgen, zag zwart hier en daar een net iets mindere zet doen, had zelf goede inspiratie die achteraf bevestigd werd door Fritz, en bleef oprukken terwijl zwart amper uit de startblokken geraakte. Met 15. Db7 bracht ik een vervelend tegenbezoekje, zie diagram 8. Op het verplichte Pd7 volgde prompt Td1 en dan was het kwestie van de paarden aktiever te maken, wetende dat mijn onderste lijn niet echt sterk was, mat achter de paaltjes steeds moest ingecalculeerd worden, en c5 permanent zou kunnen genomen worden. Op de 18de zet deed ik een mindere zet (ik had de twee beste wel berekend maar niet aangedurfd, het was erg ingewikkeld) en mijn voordeel zakte van +5.0 naar +1.6, maar Tim deed ook niet wat best was, en dan ging het plots erg snel. Het ganse gebeuren kan u desgewenst uitspitten op basis van de PGN file, hier volstaat het te zeggen dat na 22. De6 zwart opgaf (diagram 9).

Diagram 7: na 4. ... Db6
Diagram 8: na 15. Db7
Diagram 9: na 26. De6

Deze avond is het blitzavond, iedereen is welkom. Maar ik ga passen, en wat rusten. Op het BK vorig jaar had ik 3.5 uit 7 en de laatste twee rondes verloor ik, eerst tegen Dorian Van den Heede (jawel dezelfde), daarna tegen Lisa Lagaert. En dat was telkens door een blunder in een gewonnen stelling. Dit jaar wil ik beter doen; ja ik heb al 4, maar het mag meer worden.

Zopas verschenen: Voor morgen wacht mij Jimmy Geboers, terug een Lommelaar, en weer met 1900 ELO. Tot morgen.

ZA 07 juli: Ronde 8

Nee, dat was het niet. Een Nimzo-Indisch, maar dan wel de Kasparov variant (dus met 4. Pf3) en dat staat helemaal achteraan in het dikke Nimzo boek van John Emms, zover was ik nog niet geraakt (gij wel, Johan?). Hoe dan ook, in plaats van rustig op te bouwen verknoeide ik het al meteen met een voorbarig Pe4. Ik kwam er daarna niet meer aan te pas, en wit heeft me vakkundig naar huis gestuurd. Achteraf wist Jimmy mij te vertellen dat hij zich voorbereid had, hij verwachtte niets anders dan een Nimzo; en dat terwijl ik me ook voorbereid had, maar dan wel op een Bogo-Indisch (dat is met 3. Pf3).

Op de andere borden werd vandaag hevig gestreden, er waren meerdere erg interessante eindspelen te bekijken. En de Ward, wel die heeft dus weer gewonnen; hij speelde op het podium (tegen Kevin Noiroux), en daar worden geen toeschouwers toegelaten; ik heb het slot toch kunnen volgen via Internet, op een PC van één van de officials in de zaal.

Met 4 uit 8 ben ik redelijk tevreden, morgen probeer ik er nog wat aan toe te voegen. Welke stijl het wordt zal afhangen van de conditie; we beginnen om elf uur, en dat is echt niet in mijn voordeel.

De laatste ronde mag ik tegen Lisa Lagaert, net zoals vorig jaar in Berchem ! Toen stond ik gewonnen en blunderde, wel dat ga ik dus niet herhalen. En ik denk dat ik een geheim wapen ga inzetten...

We spelen op bord 28, dat is weer plastiek, sorry voor de supporters op afstand. En vermits morgen alles een beetje anders zal verlopen dan normaal, kan ik u helemaal niet beloven wanneer mijn volgende update zal verschijnen, waarschijnlijk pas in de loop van de avond.

ZO 08 juli: Fiasco in ronde 9

Een gouden raad: check de omgeving vooraleer ge een hotel boekt. Het Tuinhotel ligt op 100 meter van de Adelberg, dat is dus prima; helaas is er aan de overzijde van de straat een bar annex dancing (van dezelfde uitbaters als het hotel, hoe bestaat het). In de week is het doorgaans stil, in het weekend begint het kabaal daar blijkbaar rond middernacht; het nachtlawaai stopt om 5 uur stipt, niet omdat een einde gemaakt wordt aan de muziek, de open ramen, de massa's volk op het terras of zo, wel omdat dan de legale nacht ten einde is en het geheel dus ongewijzigd overgaat in daglawaai. Ik heb ze vervloekt, maar ze hebben me niet gehoord denk ik. Het was circa half zes toen een regenbui de redding bracht, eerst zachtjes, dan heviger, daarna vermoedelijk zelfs hagelbollen. Rond zes uur was alles muisstil, tot mijn wekker me om 9 uur aanmaande om mijn boeltje te pakken.

Wat ik gevreesd had is gebeurd: ik zat te suffen achter het bord, niets heb ik gezien. Het was een soort Hollands, normaal vang ik dat vlot op met wit, maar vandaag dus niet. Mijn stukken stonden er maar eigenaardig bij, initiatief had ik helemaal niet, en zwart kwam stapje per stapje opzetten. Van ellende heb ik na 26 zetten opgegeven. Ik weet dat Lisa een waardige tegenstandster is, en winnen of zelfs remise halen tegen haar voor mij niet evident is, maar de omstandigheden gaven me geen kans. Ik hoop op nog maar eens een revanche volgend jaar !

Ik eindig dus met 4 uit 9, tegen een gemiddelde tegenstand van 1770 ELO; dat is dus exact een halfje te weinig om neutraal te zijn. Intussen zijn nog niet alle uitslagen binnen, maar de winnaars zijn al wel bekend, zowel in het open als bij de experten, zie Schaakfabriek. Proficiat aan Ward en Tanguy. En aan allen die hun best gedaan hebben.

Slotwoord

Het tornooi zit erop; voor de meesten was het er één met hoogtes en laagtes, ik vermoed dat de meesten ook min of meer tevreden zijn. En al beginnen denken aan het volgende...

En hiermee is dit verslag ten einde; dank aan de talrijke trouwe lezers, en aan allen die op een of andere wijze steun betuigd hebben, in de eerste plaats de bezoekende supporters; ik heb er enkele genoemd in de loop van de week, en ongetwijfeld ook velen vergeten te vernoemen, sorry daarvoor.