Missouri, the Mother of the West, de Cave State, of de “Show Me State”, is de thuisstaat van Anheuser-Busch, maar produceert ook wijn. Dat de staat de meest liberale alcoholwetten heeft in Amerika, zal hier niet vreemd aan zijn, noch het feit dat er zelfs een staatsdruif is (vitis aestivalis). Het is de staat waar de Mississippi en zijn grootste zijrivier, de Missouri, samenkomen in Saint Louis, om één van de grootste stromen op aarde te vormen. Missouri grenst aan maar liefst acht andere staten, een record dat het deelt met Tenessee.

Er wonen zo’n 6 miljoen mensen op een oppervlakte van 180.560 km², wat neerkomt op een matige 33,7 inwoners / km². Qua staatssymbolen heeft het de zeelelie als staatsfossiel, galena (loodglans of galeniet) als mineraal, en de staatsrots is mozarkiet, een veelkleurige vuursteen. Voor de filmliefhebbers (Three Billboards Outside Ebbing, Missouri): Ebbing, Missouri bestaat niet – de prachtige film werd gedraaid in Sylva, een gat in de bossen van North Carolina, waar 2500 mensen in gevallen zijn. Missouri werd Amerikaans na de Louisiana Purchase in 1803, waarna het snel bezet werd door kolonisten met hun slaven. Later werd het een eindpunt voor heel wat Duitse immigranten, en gezien de gelijkenis met het Rijngebied in Duitsland, werd de streek langs de Missouri, van Saint Louis tot Jefferson City, dan ook al snel bekend als het Missouri Rhineland.

Saint Louis was trouwens het vertrekpunt van de expeditie van Lewis en Clark (1804-1806, op initiatief van de homo universalis en president Thomas Jefferson). Begin 19de eeuw was alle gebied ten westen van Saint-Louis nog terra incognita, na de expeditie wist men hoeveel land er nog te ontdekken viel. Ter ere van de ontdekking van het westen, werd later in de stad zelf de Gateway Arch (°1965, architect Eero Saarinen) gebouwd, een gigantische stalen en betonnen boog, 192 m breed en 192 m hoog, (net niet) in de vorm van een omgekeerde kettinglijn (voor onze wiskundigen: een cosinus hyperbolicus, kortweg cosh, een vorm die ook Gaudi gebruikte).

Saint Louis ligt op de oostgrens van de staat, zodat een kleine helft van de stad aan de “overkant” van de Mississippi ligt, in East Saint Louis, Illinois. Hetzelfde fenomeen doet zich voor aan de westkant, aan de grens met Kansas. Daar ligt Kansas City, Missouri, tegenover het veel kleinere Kansas City, Kansas. Dat zoiets zelfs voor Amerikanen verwarrend is, werd door Donald Trump geïllustreerd toen hij op 3 januari Kansas City Chiefs feliciteerde als de kampioenen van de “Great State of Kansas”. Het Kansas City van Missouri is trouwens de grootste stad van de staat, maar de agglomeratie van Saint Louis is groter (2,9 miljoen inwoners).

Saint Louis was sinds 1840 een “top-20” stad in de USA qua bevolking, maar recent heeft de migratie naar het warme zuiden, gekoppeld aan een nulgroei in Saint Louis zelf, ervoor gezorgd dat het niet meer tot de grootste steden van Amerika hoort. Ligt er behalve Kansas City en Saint Louis nog iets van betekenis in Missouri? Welja, er is de hoofdstad van de staat, het kleine Jefferson City, er is de stad Columbia, en de derde grootste stad is… Springfield. De naam Springfield als thuisstad van de Simpson werd gekozen, omdat er heel veel Springfields zijn in Amerika, en veel mensen zich met het gezin zouden identificeren.

Qua natuurschoon is er het “Lake of the Ozarks”, Table Rock en Branson. Qua musea lijkt het Titanic Museum in Branson de moeite: een halve nagebouwde Titanic (op kleinere schaal, maar met ijsberg). Saint Louis is bij ons Belgen bekend als de laatste rustplaats van Pieter-Jan De Smet, een missionaris uit Dendermonde. Ook hier sloeg de idiote woke-cultuur toe en in 2015 werd zijn standbeeld van de campus van de Saint Louis University verwijderd, omdat hij een symbool was van kolonisatie, imperialsime, racisme en christelijke en blanke overheersing…

Saint Louis is de nieuwe schaakhoofdstad van de USA, sinds Rex Sinquefield er zijn teveel aan geld in heeft gepompt. Het spreekt voor zich dat de Saint Louis Chess Club een piekfijn verzorgde website heeft – met zelfs een Youtube kanaal. Een grote houten koning, die voor de deur van het eigendom van de club werd geplaatst, werd geclaimd als de grootste ter wereld. Daarop wisten de mensen van Guinness Records te melden dat er ooit een grotere werd gemaakt in België, waarop Rex Sinquefield besloot om er nog maar eentje te bestellen die weer wat groter was. Lid worden van de schaakclub in Saint-Louis is niet goedkoop: 100 USD voor een volwassene, 150 USD voor een familie. Zelfs bezoekers worden slechts één keer gratis binnen gelaten, daarna is het betalen (5 USD per dag) voor het opsnuiven van de sfeer en het aangapen van de schaakcelebrities. Toegegeven, je ziet de finefleur van het Amerikaanse schaken passeren of les geven (Jennifer Shahade, Joel Benjamin, …). Een voorbeeld: schaakles krijgen van een 1112-elorijke speler kost je wel 25 USD/uur – een tarief dat ongeveer gelijk blijft tot lesgeefster WIM Thalia Cervantes. Pas met Joel Benjamin moet je je bankkaart boven halen: 75 USD/uur, maar dan krijg je wel les van een grootmeester, die bovendien aan Deep Blue heeft meegewerkt en Amerikaans kampioen is geweest. Leinier Dominguez Perez is de sterkste speler van Missouri – en het geld van Sinquefield zal hier niet vreemd aan zijn, want met Ray Robson, Dariusz Swiercz, Lazaro Bruzon Batista en Yaroslav Zherebuhk heeft de staat vijf van de sterkste spelers in de top 15 van de USA.

De Missouri Chess Association biedt jammer genoeg geen overzicht van de clubs in Missouri (volgens Google maps zijn er dat nog geen vijf), maar er zijn wel partijen te vinden . Ook Webster University heeft zijn hoofdcampus in Missouri. Het is één van de schaak-powerhouses in het Amerikaanse universiteiten “sport” circuit, samen met de Texas Tech University. De volgende partij haal ik uit het archief van het Amerikaanse tijdschrift Chess Life – het is een partij uit de Mid-American Open uit 2022, gespeeld in Saint-Louis.

Voor wie dit niet op internet wil lezen, maar als pdf met wat partijcommentaar kan op de link klikken.